Altijd beginnen met de ramen.

Die na een heel seizoen bedekt zijn met een dikke grijze laag stof en vuil. Nu de zon laag staat kan je er nauwelijks nog doorheen kijken. Het lijkt alsof alles in huis   heel goor is. Alsof er in geen honderd jaar iets gedaan is.  Dit het huis van dat ene vrouwtje is.

Ik doe het maar twee keer per jaar want het is een rotklus.  Het zijn ouderwetse schuiframen met gewichten aan een touw achter een koof.  De koof moet je losschroeven. Daarna de knopen van het touw lospeuteren en voorzichtig het gewicht eraf halen. Raam helemaal uit de sponning trekken en op de speciaal hiervoor ontworpen Klippan zetten.  Waar je eerst een handdoek overheen legt. Dan het telescoopzeemdinges tevoorschijn toveren voor het bovenlicht. Ik durf echt niet op het kozijn te staan om het van buiten schoon te maken.  Het telescoopzeemdinges bestaat uit een sponskant en een wisserkant. Door middel van een draaiknop kan je een knik maken zodattie om een hoekje kan. Omdat het sponsvasthouknijpgeval versleten is moet de spons met een vuilniszakdichtbinder vastgezet worden.  De rest durf ik gelukkig wel met gewone spons en zeem. De zeem is trouwens weer es op magische wijze verdwenen. Dat komt omdat ik een gat ergens in huis heb. Daar vertel ik nog wel es over.  Ik ga nu gauw even verder. Dat ik niet straks in de kou en het donker zit en nog aan het tweede raam moet beginnen.

| Anneke | 12-04-2005 | 18 reacties |