Pluspunten op zondag (6).

Vroeger had ik een hekel aan mijn kont. Het was een tijdje zelfs zo erg dat ik het zoveel mogelijk vermeed iemand mijn kont toe te keren. Ik maakte me er zorgen over. Dat was toen ik nog een heel jonge vrouw was. En er uiterlijk niets aan mij mankeerde. Maar ja. Dat is achteraf bekeken. Toen vond ik mijn heupen te breed. Abnormaal breed. Ik had een kont als een kathedraal. Vond ik.

De laatste tijd heb ik er vrede mee. Met die schommel. Er zitten namelijk ook een paar voordelen aan. Doordat mijn heupen wat breed zijn lijkt mijn taille smaller. Ha!
En dat niet alleen, het grote inzakken verloopt ook langzamer. Je weet wel, daar waar de broek gaat hangen op den duur. Wat op zich natuurlijk normaal is en helemaal niet erg, maar wat een mens wel erg kwetsbaar maakt. Vind ik.
Misschien heb ik daar verkeerde ideeen over. Ik bedoel, wat dikker of dunner, wat meer of minder rimpels, het moet toch niet uit mogen maken. Maar het voelt toch als verlies. Weer een stukje prijs moeten geven. Het begint bij je hals, je handen, je taille en dan de kont. Langzaam maar zeker verlies je je vorm.
Maar dat is niet het ergste. Met vormverlies valt best te leven. Nee, het ergste is dat je ook tijd verliest, mogelijkheden, toekomst.

Maar ik dwaal af. Het is Pluspunten Zondag, laat ik dat vooral niet vergeten!
Die kont van mij, die niet waanzinnig grote, maar toch wel aardig uit de kluiten gewassen kont, die mag er voorlopig nog best zijn. Punt!

| Anneke | 27-11-2005 | 18 reacties |