Drijvende stippen voor Thomas. Een sterfdag is een vreemd soort jaardag. Vooral als de dode geen dag uit je gedachten is. Wat maakt zo'n dag dan nog anders dan de andere? Niets natuurlijk. Pas toen ik op het idee kwam die rode bessen te plukken wist ik wat ik moest doen. Het gaf een zelfde soort rust als het maken van de stippen voor het monument. Met eindeloos geduld knipte ik de bessen van de struiken. De zon scheen. De beek kabbelde. Zoals alleen beken dat kunnen. Met handenvol liet ik de stippen gaan. En op blote voeten ging ik ze achterna. Ze na klikkend met mijn camera. Loslatend en vasthoudend. In memoriam
Thomas Otto 26.10.82 - 22.09.06 |
 |