<< Hahaha: | TERUG | Wat ik nou weer vond. >>

Beloofd is beloofd.

Nog even over vogeltjes hoor. Dat blijkt zo te moeten deze maand. Want er was ook al geknipte kip verleden week. Nu weer een herhaling van verleden jaar december, het is een vervolg op die van gisteren, die weer een vervolg was op het domme vogeltje dat in mijn keuken zat. Daar komtie:

E. vroeg wat ik nou zo mooi vond aan die dode vogeltjes. Dat is toch gewoon eng, zei ze. Maar ik kan het wel verklaren.
Toen ik een meisje was woonde ik in een nieuwbouwwijk. Rijtjeshuizen, platte daken en onder de rand van die daken in het voorjaar vogelnestjes. Soms viel er een jonkie uit zo’n nestje. Dan lag er een klein, kaal dood vogeltje op de stoep.
Zulke vogeltjes raapte ik op. Ik aaide oneindig teder het naakte lijkje en was vol medelijden (haha, alsof dat nog nut had, maar dit is een toevoeging uit het nu).
Ik liep er een poos mee rond. Verbaasde me over de rose naaktheid. En de slapte ervan. Ik weet niet of ik me realiseerde dat het vogeltjes waren. Dacht misschien dat het een aparte soort was. Na een tijdje nam ik het dan mee naar de struiken en groef er een grafje voor. Ik legde het vogeltje erin en versierde het met takjes en blaadjes. Dus als iemand kleine truitjes breit voor opgezette vogeltjes dan begrijp ik dat. Helemaal.

| Anneke | 13-08-2004 |

zeg ook 's wat

Weet je het verschil nog tussen een dood vogeltje?

Reactie van: eliane

Ja, ja, die weet ik nog wel. Haha. Zijn ene pootje is langer! Wat een mop hè?

Reactie van: zeekomkommer

Aah, wat was jij lief voor een dood vogeltje….

Reactie van: Chantal

Therefore it is necessary to arrive at a prime mover, put in motion by no other; and this everyone understands to be God. by casino

Reactie van: online blackjack

Commenting is not available in this weblog entry.