Leve de dingen.
De zomerslaap is voorbij. Nadert zijn einde. Niet dat ik in bed gelegen heb. Welnee. Ik heb honderden kilometers gefietst. Ik heb gewandeld en in de zon gezeten. Ik ben aan het strand geweest en in het bos. Heb op zonnige terrasjes heerlijke dingen gegeten, terwijl ik langzaam, langzaam dronken werd. Maar 1 ding deed ik niet. In het atelier werken. Het atelier is een afgeschoten ruimte in mijn huis. Gekenmerkt door de rommel die er constant is alhoewel de inhoud voortdurend wisselt. Behalve zomers. Zomers is het daar leeg. Hoor je je voetstappen tegen de kale muren galmen. Ik bezoek geen tentoonstellingen, surf nauwelijks langs kunst. Ik heb er genoeg van. Schoon genoeg. Al die dingen, al die rotzooi die we steeds maar produceren. De praatjes die we erbij vertellen. Bwuh!
Zo uitgekeken als ik kan raken. Op mijn eigen werk, op dat van anderen, op kunst, op de wereld in het algemeen. Daar krijg ik het benauwd van. Ik ben altijd weer bang dat het nu voorgoed voorbij is. Dat ik al mijn enthousiasme opgebruikt heb. Dat je daar maar een bepaalde portie van hebt. Dat je moet budgeteren om er een leven lang mee uit te komen. En dat ik dat niet wist en nu al alles op heb. Als een kind in 1 keer een zak snoep.
Maar gelukkig. Het is er nog. Het kriebelt weer. Ik heb weer zin. Dingen maken, ja, ook al komen we d’r in om. Kan mij het schelen. Dan gooien we de oude weg om plaats te maken. Die Mona-Lisa, die hebben we nu toch wel genoeg gezien?
zeg ook 's wat
zonder dalen geen toppen, roep ik altijd. (maar wel met een enigszins beverige stem, dat wel)
Je ziet het het bloed kruipt toch wel waar het niet gaan kan als de blaadjes vallen.
bij de dierenarts stond een bak zuurtjes
met daarin (en nu in mijn zak!: een napolion!
Als je me je mail geeft, mail ik je voor je adres.
Of had je ze al gevonden inmiddels? Zo naast de inspiratie?
Ha, dat laat ik me geen twee keer zeggen:
anneke(apestaartje)zeekomkommer.nl
:-)
Reactie van: zeekomkommer
Zet ‘em op!
Had ik gisteren. Enorme behoefte om iets moois en nieuws te zien, en alles wat ik tegenkwam was stom. Maar kijk, frisse grote nieuwe opdracht vandaag, en ik ben weer helemaal blij. En loop over van inspieraatsie.
Het najaar is uitstekend voor werken in het atelier, dus je kunt je hart weer ophalen komende maanden.
Leve de inspieraatsie!
:-)
Reactie van: zeekomkommer
Nu nog even die mooie Franse film/documentaire zien over die Oprapers en Vinders; kijken naar de plaatjes van het werk van Max Ernst (z’n Libelle van knopen en draadjes!); en verder gewoon blijven ademhalen. (Dat zegt Jan R. altijd tegen mij, in tijden van ademnood.)
Reactie van: duizendstra
Commenting is not available in this weblog entry.