Trauma’s en piepers jassen
Mijn zus en ik vroegen ons af of er niet ten onrechte een idee is ontstaan van een zeer gelukkige jeugd. Hier en daar gingen al stemmen op over een musical.
Nou lieve mensen. Zo was het niet. Wij hebben echt wel verdrietige dingen meegemaakt hoor. Ik heb zelfs een paar trauma’s van heb ik jou daar.
Speciaal daarom een lach en een traan editie. Zo hebben we deze week nog een keer flink heimwee gehad. We hebben gezongen, terwijl ik dat he-le-maal niet kan, en omdat het leven altijd weer doorgaat hebben we ook de piepers gejast. Voila. Het is weer een bonte verzameling.
zeg ook 's wat
Hoe schattig!
Piepers? Is dat jullie dialectwoord voor aardappelen?
Lang Leve Patatten!
Patatten? Maar dat zijn nou juist weer frieten.
Bij ons ;-)
Reactie van: anneke zeekomkommer
Van deze ‘zussen’ lijkt de jeugd alleen nóg maar gelukkig hoor!
ps: geen HEMA vandaag? Ik dacht het is zaterdag, zeekomkommer hema dag…
Ja, zo online gaan we natuurlijk niet alles blootgooien zeg. Je weet maar nooit wie er allemaal op visite komen.
(Zo kwam ik pas iemand tegen die ik al heel lang niet gezien had. Maar die wel al maanden lang mijn weblog volgde. Natuurlijk weet je dat, het is immers openbaar, maar toch…)
O, en we zijn natuurlijk wel naar de Hema geweest, wat dacht je! Maar mooi dat ze geen radiatordroogrekjes hebben. Moest ik uitwijken naar de Blokker :-(
Reactie van: anneke zeekomkommer
Bah, de blokker!
En erg is dat he, die kennis lezers. Lief heeft het adres aan wat van zijn vrienden gegeven. Voelt heel bloot.
wat een lieve, lieve fotootjes en verhaaltjes, je hebt me weer goed te pakken.
nog iets culinairs over de aardappel: het is tegenwoordig heel hip en juist gezónd om ze niet te schillen, maar alleen goed te wassen,
dat moet kilo’s schelen
Commenting is not available in this weblog entry.