<< Schetsje. | TERUG | Dagdicht. >>

Zonder woorden.

Vroeger hadden wij de leesmap. Daarin zat de Lach, een blad voor heren. Er stonden schaars geklede meisjes in. En moppen. Getekende moppen. Die las ik altijd. 
Soms stond er geen tekstje onder, maar alleen de aanduiding zonder woorden. Dat vond ik zo raar! Ik snapte de mop niet, maar dat had ik wel vaker. Alleen begreep ik nu ook niet waarom dezelfde grap er steeds in stond, ook al was het iedere keer met een ander tekeningetje.

Bij het opruimen een eigen ouwe mop terug gevonden. Zonder woorden en zonder datum ook, helaas.  (Maar ik snap ‘m wel!)

| Anneke | 26-01-2005 |

zeg ook 's wat

Jullie begrijpen ‘m niet hè!
En ik was nog wel zo trots op mijn eigen vieze mop.
Ooit :-)

Reactie van: zeekomkommer

Ha!
De (glim) Lacht van de een, verdwijnt in de ander…

Reactie van: berta

Nee joh, leg eens uit?

Reactie van: carin

Poppetje 1 en poppetje 2 staan op vijandige voet. Ze grijnzen lelijk naar elkaar.
Poppetje 1 steekt z’n tong uit. Poppetje 2 ziet een mogelijkheid.
Hop, slurpt ie de tong van poppetje 1 naar binnen.
Innige sensuele omhelzing.
Einde.

(Ik ben nooit zo’n moppentapper geweest, maar ik herinner me dat ik dit destijds een vieze mop noemde en hem zelf erg leuk vond :-)

Reactie van: zeekomkommer

eh…goh…nou…erg leuk zeg…echt, ik meen het, hahaha…echt…

Reactie van: hansb

http://www.texaschapbookpress.com/magellanslog12/mandala01.htm

verhaaltje om doorheen te klikken.

Reactie van: eliane

@ hansb
Maar het hoeft niet hoor, je mag ook best wel eens ergens niets aan vinden. Echt.

@ eliane

Leuk verhaaltje :-)

Reactie van: zeekomkommer

Commenting is not available in this weblog entry.