1969 met door mijn moeder gemaakte gele overgooier (zo heetten die dingen toch?) 1965 op vankantie in Koningswinter blij met de feestelijke strooien hoed :-) 1967 vrijdagavond net uit bad en dan mocht je nog even op blijven voor chips en limonade (prik!) 1961 in de keuken bovenop het gasfornuis 1973  tussen theedoek en servet, zeiden ze dan, o dat haatte ik!
EN OOK
Kunst
8 weekly - cultuurhaard
Suds and Soda - notes on art
Trashlog - een opraper!
Artbbq - kunst op het net
Maanzicht - club van drie
Kunstbeeld - tijdschrift
Artnet - artdatabase
Meer - veel meer!
Onderwerpen
Post
.(JavaScript must be enabled to view this email address)

<< Blij. | TERUG | Blijdorp 2 >>


Een dagje naar de Zoo.

Veertig jaar geleden stond ik hier, op precies deze plek. Met je voeten op het verhoginkje kon je dan net over de rand kijken. Daar zaten nou de wilde dieren. Maar ze lagen maar te liggen.  Je hoopte dat ze es een keer iets zouden doen. Opstaan ofzo, of beter nog, angstaanjagend brullen!

Vandaag vroeg ik me af hoe oud tijgers worden. Misschien was hij wel net zo oud als ik. In dat geval zat hij daar nu al meer dan veertig jaar. Op dat kleine plekkie.
Of misschien was hij net zo oud als mijn zoon met wie ik hier twintig jaar geleden stond. Nou, dan zat hij er nog altijd meer dan twintig jaar.
Hij liep rusteloos heen en weer te sjokken. Af en toe brulde hij. Maar het klonk helemaal niet angstaanjagend. Het klonk alsof hij letterlijk auw riep. Auw, auw, auw. Maar dan met een grommetje natuurlijk. Arme tijger.

(Oe. Gelukkig komt er een nieuw tijgerverblijf. Ik hoop dat ze opschieten!)


| Anneke | 15-03-2005 |



zeg ook 's wat



Ik heb altijd een dubbel gevoel bij dierentuinen. Vooral omdat de dieren opgesloten zitten. Nu wordt dat steeds beter, de verblijven worden groter dat weet ik wel, maar toch. Dieren horen wat mij betreft gewoon in de vrije natuur.

Aan de andere kant biedt een dierentuin ook wel de mogelijkheid om iets te leren en dieren te zien die je normaal gesproken nooit van je leven zou zien. Tja…

Gelukkig worden dierentuinen nu ingezet bij fokprogramma’s zodat bedreigde diersoorten niet uitsterven.

Reactie van: DC



Ja, psies.

Reactie van: zeekomkommer



Ik vond dit een heel fijn stukje.
Zo eentje met veel perspectieven.
Zeekomkommer als jong meisje, Zeekomkommer als (nog steeds) jonge vrouw.
Zeekomkommer als vrouw die je nooit moet proberen te kooien. Zou ze dan ook auw auw roepen of zich fel verzetten?
Of heeft de tijger zich ook ooit fel verzet en zih nu neergelegd* bij de situatie waarin hij belande?

*zoals ik veel mensen in mijn omgeving zie die hun dromen, ambities en idealen hebben laten varen en zich neerleggen bij de nukken van het management en bijhouden hoeveel dagen het nog is tot het pensioen…..

Reactie van: postkuip



Commenting is not available in this weblog entry.