<< blaschka | TERUG | Schone was >>

Haar op mijn tanden

Het hoort niet bij mijn rol, dat ik nee zeg. Ik ben van het meegaande soort. Iemand die ja zegt als er nog even een klusje gedaan moet worden. Van wie je altijd een tientje kunt lenen. Die nog af staat te wassen als alle anderen al lang naar huis zijn.
Ik schrok er zelf van dat ik zomaar nee zei. Oh, oh dacht ik. Dat gaat me niet in dank afgenomen worden. Het klonk zo definitief. Onaardig ook. Ik wilde al bijna weer terugkrabbelen toen de verontschuldiging kwam. “Ja, sorry dat had ik ook niet moeten vragen.” Ineens zijn de rollen omgedraaid. Zo eenvoudig. Morgen zeg ik weer nee.

| Anneke | 29-01-2004 |

zeg ook 's wat

:-) Mooie foto ook overigens.

Reactie van: Actiereactie

U lijkt me het type dat onmogelijk op onaardige wijze nee kan zeggen. Maar dát U het kunt zeggen is geruststellend.

Herkenbaar, overigens.

Reactie van: mIKe

Ik vraag me altijd af of haar op tanden ook grijs wordt, of eventueel in een permanent gedraaid kan worden. En waar zo’n uitdrukking in ‘s hemelsnaam vandaan komt.

Reactie van: Inge

En, nog wat gedaan vandaag? Jazeker: drie keer nee gezegd. Waauw, wat goed, je zult wel zeer voldaan zijn :-)

Moeilijk is het ja, om nee te zeggen.

Reactie van: Dimitri

Commenting is not available in this weblog entry.