<< Terug. | TERUG | In beeld. >>

Een afwas van een week.

Drie jaar geleden kwam ik terug van een korte vakantie en vond een verrassing in mijn brievenbus. Hoera!
Een grote bolletjes envelop met mijn adres in kordaat handschrift erop. Dat zijn de beste poststukken. Er in het koffielepeltje met knik, ingelijst, en een tekeningetje van een pizza smullende Joli(e), want daar begon het mee. Dat haar pizza verbrand was toen ze zichzelf buitengesloten had. Ik stortte geld voor een nieuwe pizza, en zij stuurde mij een verrassing. Gewoon. Voor de gezelligheid.

Verder was deze week raar. Onvertelbaar. En ik beschouw hem als een gat in de tijd. Een week die niet bestaan heeft maar desondanks drie jaar duurde.
Nu wil ik terug. Naar de gewone dingen. Naar het schrijven van kletspraatjes, het maken van mooie dingen.
Terug naar de afwas. Die wonderlijke afwas, die zich onder alle omstandigheden opstapelt. Ondanks het onbestaan.

| Anneke | 07-05-2005 |

zeg ook 's wat

Je zat een week in bubbeltjesplastic.
Fijn dat je terug bent.

Reactie van: cockie

Just keep swimming, just keep swimming, just keep swimming, swimming, swimming
(plaatselijk beroemd geworden quote uit Finding Nemo)

Reactie van: sas

Ik heb meer last van wasgoedbergen dan van afwasbergen.

Reactie van: henriette

Wat grappig dat je het briefje bewaard hebt!!
Ehm… ik word liever geen ‘zij’ genoemd maar een ‘het’... of gewoon ‘een’ Joli(e)
;-)

Reactie van: Joli(e)

@ Joli(e)

Macht der gewoonte, solly….

Reactie van: zeekomkommer

Okee - ik begrijp het best hoor,
het leven is al zwaar genoeg met zo’n voet en die afwas.. :-)

Reactie van: Joli(e)

Commenting is not available in this weblog entry.