Discrepantie.
Men neme een handvol brallende studenten, inclusief schuine liedjes en het wachten op de pizza (pizza!) en twee huwbare zussen. De een lijdt aan een zeer ernstige vorm van ADHD, de ander gedraagt zich als een promiscue tiener.
Gedurende een paar uur laat men alles met alles smijten. Stoelen, boeken, kussens, elkaar. Onder het uitroepen van hedendaagse leuzen.
In de glazen bak achterin heeft een zogenaamd parallel stuk plaats. In de praktijk komt het neer op hetzelfde gooi en smijtwerk maar nu gedempt door het glas. De vleugel krijgen we niet te horen. Een man probeert met middeleeuwse methoden de ADHDer te genezen. Zij pist in haar broek en hij likt het op. Aan het eind van de avond legt de plotseling deemoedig geworden ADHDer een getuigenis af over gehoorzaamheid van de vrouw. Alsof iemand stiekem heeft zitten zappen.
‘De regisseur neemt het huwelijk als uitgangspunt voor zijn theatraal onderzoek naar de oorzaken van desinteresse in elkaar en de angst voor de andere die per definitie een vreemde is.’ Nou, ik heb wel een flauw vermoeden…....
(Voor deze foto ben ik dus gaan staan. O, en wie het weet mag zeggen om welk stuk het gaat :-)
zeg ook 's wat
Slik ...
Altijd gezellig, modern theater;-)
Dit zijn net Lego-poppetjes in een Lego-huis.
Shakespeare natuurlijk en zijn leukste stuk: het temmen van de feeks.
En dan in een versie die ik graag zou willen zien, alhoewel, of ie leuker is dan de versie in regie van tanghe die ik ooit zag waag ik te betwijfelen
(ja deze pasgeboren moeder leest de krant;-))
Reactie van: zeppo
oja, met Halina Reijn, toch? Niks voor mij, ik hoor het al.
alhoewel,
glazen ruit?
paralel stuk?
vleugel?
misschien had de nieuwe moeder toch verder moeten lezen dan de kop en gaat het over héél iets anders…)
Reactie van: zeppo
Wel goed gelezen hoor. Het is wel degelijk Shakespeare’s temmen van de feeks.
Er werd ook gelachen. Maar niet door iedereen.
Ik vond het gewoon te veel van hetzelfde.
Teveel bot, teveel plat, teveel grof.
Te weinig echt grappig.
Om nog maar niet te spreken van dat zogenaamde theatrale onderzoek. Bah!
Reactie van: zeekomkommer
ik heb weer eens wat gemist zo te horen!
Ik dacht dat je ze wel zou hebben zien vliegen.
Een vriendin van me is ook heengeweest, en toen zij thuiskwam had ze vreselijke zin in patat, goedkope rose en vijf afleveringen van ‘Desperate Housewives’. Oftewel: pretentieloos vermaak, met de nadruk op ‘vermaak’.
@ Helena
Ha, degene met wie ik was had de hele tijd trek in tomatensap, met veel zout en peper :-)
Zelf zat ik de hele tijd aan een grote bak chips te denken.
Wat wel frappeert. Dat je letterlijk trek krijgt in iets zouts!
Reactie van: zeekomkommer
Ik heb nooit geweten dat de aanblik van de kinderkamers bij ons aan boord geïnspireerd is op Shakespeare.
Het stuk trekt me niet direct. De koopman van Venetië lijkt me wel wat, die heb ik tenminste gelezen… (Scheelt in het begrip;-))
Als ik een beeld maak waarover ik ontevreden ben als het klaar is, haal ik het uit elkaar en begin opnieuw. Of ik gooi het weg. Misschien een idee voor het gezelschap dat Het temmen van de Feeks opvoerde.
Ik studeer kunstgeschiedenis en vind mezelf over het algemeen redelijk cultureel verantwoord enzo…maar hier ben ik misschien toch te blond voor…wtf…
al lang blij dat ik er niks aan mis
kan ik in de tuin blijven zitten met baby en krant
naar iets wat de eetlust bevorderd hoef ik trouwens al helemaal niet…
ps: jammer van zaterdag, maar 4 uur bakken in de trein lijkt me inderdaad ook géén pretje…
Reactie van: zeppo
Commenting is not available in this weblog entry.