<< Hoek van Holland | TERUG | Huishoudelijk. >>

Een museum met het Zomergastensyndroom.

Het Groninger Museum vraagt als architectuur meer aandacht dan het tentoongestelde. Er is een dappere poging tot dynamiek gedaan, maar aan mij is het niet besteed. Ik raakte een beetje de kluts kwijt in een woud van stijlen. Van de kunst die ik er ongetwijfeld gezien heb herinner ik me weinig. Van het gebouw zoveel te meer.

Het meest onbegrijpelijke deel zit van achteren. Van buiten te onbepaald om aantrekkelijk te zijn, aan de binnenzijde te onrustig om als expositieruimte dienen. Wat je in die ruimte ook neerzet, de visuele omgevingsruis overstemt het. Als je zou zeggen dat het de fietsenstalling was geloofde ik je ook.

Ergens beneden, dacht ik, want ik kan best een beetje verdwaald zijn geweest, was in een doolhof van draperieën ook nog een uitstalling. Het waren kleine dingen, glaswerk misschien. Ik herinner me begod niet meer wat, zo werd ik in beslag genomen door al die gordijntjes. Het was meer dan verschrikkelijk.
Soms geloof ik dat er iets aan mij mankeert. Dat ik iets gemist heb ergens, zo slecht kan ik me voorstellen dat dit soort dingen bedacht worden. Dat er over vergaderd is. Met enthousiasme aan gewerkt. Behalve wanneer het voor een buurthuis is ofzo.

Alleen de zalen waar de muren harde kleuren hadden en oude schilderijen hingen, of minder oude uit de tijd van de Blaue Reiter, die hadden wel iets. Eindelijk een geslaagde poging de traditionele museale context te doorbreken zonder dat daarbij de kunst ondergeschikt werd gemaakt aan de ruimte. Kunst en context pasten bij elkaar, er zat een zekere logica in. Alsof het schilderen buiten de lijst niet op was gehouden. Ik herinner me dus ook die schilderijen gezien te hebben. Hoe mooi ze soms kleurden tegen de achtergrond.

Ik denk niet dat ik er snel nog eens naar toe zal gaan. En naar zomergasten kijk ik ook niet meer.

| Anneke | 07-08-2005 |

zeg ook 's wat

hoera!
zoemergasten is stom!

Reactie van: sas

Nou ik heb die Palmen gisteren dan ook maar heel even opgezet en het was inderdaad helemaal niks. Ik hoop dat ze voor volgend jaar met iets beters op de proppen komen als de NPS tenminste dan nog bestaat of het programma dan nog bestaat.

Reactie van: Brigitte

Zo’n zelfde ervaring had ik in het Bonnefanten Museum te Maastricht.
Ik vond de zomeravondgast eigenlijk best interessant, en Connie niet meer zo irritant. Alleen toen ze met alle geweld een vergelijking wilde trekken tussen de Balinese apendans en het werk van Robbert Dijkgraaf was ik wel blij dat het afgelopen was.

Reactie van: cockie

Dat bedoel ik nou. Dat een programma volgens iedereen om de presentator draait en niet om de gasten! Dat is toch erg.
Al weken van te voren wordt er aankondiging gemaakt. Wie gaat het presenteren.
Daags na de eerste uitzending volgt de achterklap. Over de presentator. Dus wie denkt dan dat ie het belangrijkst is. Precies, de presentator.

Die Dijkgraaf was reuze interessant en Connie Palmen verdraag ik ook nog wel.
Ik vind gewoon het concept zomergasten een beetje uitgelubberd, als een tevaak gedragen panty. (Laat dit beeld even op je inwerken)

Tijd voor iets anders!

Reactie van: zeekomkommer

dat met die panty moet je maar eens voor doen

Reactie van: sas

@ Sas
Nooit panty’s gedragen zeker.
Houwen zo!

Reactie van: zeekomkommer

Commenting is not available in this weblog entry.