Het grote blootgeven gaat nog verder.
De komende dagen zit ik te kijk in Hillegersberg. Samen met mijn spullen en een bonk verse klei. Wie nieuwsgierig is kan komen kijken. Als ik niet zit te beven van de senuwe, dan kan je me aan het werk zien. En als ik niet zenuwachtig ben, maar het gewoon te druk heb met wijntjes drinken en net iets te luid kletsen dan kan je altijd nog die dingen zien.
Die dingen (klik!) die je online hebt zien groeien en die in de loop der tijd een beetje van iedereen zijn geworden. Een beetje maar hoor.
Ik vind het prettig als mensen mijn spullen bekijken en dan bescheiden doch duidelijk verstaanbare kreetjes van bewondering slaken. Dat jullie dat vast weten ;-)
Atelierroute Schiebroek/Hillegersberg 2005. Ruim twintig kunstenaars nodigen u uit in hun atelier. [url=http://www.kunstfestival.nl]http://www.kunstfestival.nl[/url]
Mijn werk zal te zien zijn in:
Ateliergebouw Koraalstraat 17 Rotterdam
16 september 19.00 tot 21.30
17 september 12.00 tot 17.00
18 september 12.00 tot 17.00
O, en als je niet kan komen kan je die bescheiden doch bewonderende kreetjes ook in het reageerding stoppen. Ja. Een mens moet toch op de een of andere manier aan zijn portie veren zien te komen. Ik ga heus niet alleen maar voor mijn lol in het openbaar zitten zitten.
Ik had net een droom waarin er van alles fout ging. Iemand stond ergens aan te friemelen en brak een pootje af. Er ging een glas wijn over mijn broek. En er was een man die heel de tijd interessante geinteresseerd vragen stelde over mijn werk. Waar het van gemaakt was, en wat het nou allemaal betekende. Want kunst moest toch een boodschap hebben.
Nou vind ik dus eigenlijk dat je voor boodschappen bij de Aldi moet zijn (zie gister) maar dat kan je zo niet zeggen natuurlijk. Zo iemand neemt de moeite om te komen kijken en zelfs vragen te stellen. Vriendelijk antwoorden dus.
Waar en hoe dat zijn wel te behappen vraagstukken. De betekeniskwestie ligt moeilijker. Ik ben een kijkdier. Ik arrangeer dingen, ik maak ook altijd groepjes van dingen. Dan kan je ze tegen elkaar afzetten. Het een ziet er beslist anders uit zonder het ander.
Het is iets dat zich niet laat beredeneren, maar wat wel nieuwe dingen oplevert. Die misschien wel een groepje zeedieren voorstellen, maar misschien ook een verbeelding van iemands onderbuik zijn. Dat is het aardige met beelden. Vinnik. Je kunt er alle kanten mee op.
zeg ook 's wat
Rustig nou maar. Het gaat goed. En hier komt mijn kreet: zeekomkommertjuhuuuuh! oeoi!
Het komt wel goed, helaas te ver weg anders kwam ik zeker kijken!
Haha, lijkt het zo erg :-)
Het valt wel mee hoor. Het is gewoon afreageren van een op zich dragelijke spanning.
Echt!
Reactie van: zeekomkommer
sunuwwen zijn niet nodig voor iemand die zulke mooie dingen maakt.
veer,
veer,
en nog een veer!
plezier op de berg.
zolang er geen mannen met lange jassen vazen en andere kwetsbare voorwerpen om komen gooien is er nix om je zenuwachtig over te maken. volgende keer in Amsterdam?
Ik heb wel de open atielierroute in Oosterhout gedaan, dat was erg leuk. Het komt me dit keer helaas niet uit. Morgen ben ik op de havendagen in Nijmegen.
Zet ‘m op Komkommert! Volgende keer tapas bij l’ Odet in de Witte de With?;-)
Commenting is not available in this weblog entry.