Andere tijden.
Dertig jaar geleden. Een bosmeertje waar je heerlijk kon zwemmen. Een hunebed waar ik heb liggen zoenen. Er bovenop in de stralende zon.
Mijn vriendin lag met de hare eronder, maar ik was wat voorzichter. Dat gefriemel onder mijn bloesje daar had ik het nooit zo op. Niet dat je daar veel kans op had met deze jongen. Hij was nog verlegener dan ik.
Ik herinner me zijn naam en dat hij een brommer had. Hij belde me nog een keer op toen de vakantie voorbij was, maar dat werd niks. Ik zat met een rood hoofd verlegen te stamelen, en hij, kilometers verderop, ook. Hadden we toen email gehad woonde ik er misschien nu.
zeg ook 's wat
Bij de hunebedden?
Duidelijk geen hunebed-paspoort.
Hihihi. Gniffel gniffel.
Leuk.
Vroeger was de communicatie afstand groter dan nu. Mijn man en ik behielpen ons met een telefooncel in Mannheim ofzo.
kan je na gaan waar je aan ontkomen bent;-)
Reactie van: zeppo
Zo denk ik ook wel eens na over Martijn van het zomerkamp van het WNF… Ach ja… ik ben nu vast veel gelukkiger ;)
Yeah right…......zou je er op vooruit gegaan zijn? :-)
Koffiedik kijken natuurlijk, maar het is toch denk ik echt anders nu. Met MSN en email enzo. Ik weet van mensen die elkaar wel kenden, maar pas door email elkaar echt nader kwamen. Notabene zat daar zo’n tien uur vliegen tussen.
Ze zijn nu getrouwd.
Dertig jaar geleden zou dat niet zo gelopen zijn. Dat weet ik bijna zeker.
Reactie van: zeekomkommer
Glimlach van oor tot oor aan deze kant.
Ik denk dat je daar wel gelijk in hebt. Aan de andere kant werd het vroeger misschien wat duurzamer opgebouwd, en werd er minder snel gescheiden dan nu.
Maarja, dat zijn weer van die discussies, he.
Commenting is not available in this weblog entry.