Oja.
Heb ik de broche al laten zien? De broche van de edelsmidcursus waarvan ik de achterkant mooier vond?
De broche is gepolijst.
Hij glimt. Als een tiet!
En eigenlijk vind ik het best mooi :-)
Verder voel ik me nog steeds een gnoe, nou en dat gaat best vermoeien op den duur.
Nou heb ik weer last van een of andere rare neusallergie.
Het jeukt en ik moet niesen en niesen.
En soms is het ineens weg.
Dan begint mijn hele gezicht aan te voelen of ik een paar uur in de vrieskou heb gelopen.
Schraal en geagiteerd.
Stress, zegt de dokter.
Zou best es kunnen, zeg ik.
Het leven van een gnoe gaat ook niet altijd over rozen.
En ik heb me de laatste jaren zo ontzettend schrap moeten zetten in verband met gezinsproblemen dat de rek er behoorlijk uit is.
Uitgelubberd en aangeslagen als een ouwe koperen ketel. Je weet wel, die op de rommelmarkt staan op zo een kleedje tussen allemaal rommel van uitzoeken voor 1 euro.
Ik denk dat ik daarom die broche uiteindelijk toch mooi vind.
Omdat hij glimt zoals alleen dingen op de dag van aanschaf kunnen glimmen.
Met een belofte van geluk enzo.
zeg ook 's wat
Binnenkort, als de bomen kaalgewaaid zijn, kruipen de krokodillen erin om hun winterslaap te houden. Dan krijgen de gnoes eindelijk een beetje rust en kunnen ze weer opladen. Gewoon uit de buurt van bomen blijven, want af en toe valt er eentje uit. Onrustige slapers.
De broche is zo mooi ...
en hij voelt ook zo lekker aan ...
(sterkte met het gnoe-zijn)
Wat is de broche mooi geworden. Terwijl ik de achterkant eerst ook het interessantst vond. Dat heb ik trouwens meestal. Ik begeer in eerste instantie vaak de achterkant van iets of iemand.
Reactie van: miranda
Hoe kun je nu stress hebben als je broche toch nog zo mooi id geworden?
Schitterend..!
de broche is ook zo mooi omdat ie is zoals zeekomkommer.
hij lijkt wel doorzichtig. mooi!
Commenting is not available in this weblog entry.