1969 met door mijn moeder gemaakte gele overgooier (zo heetten die dingen toch?) 1965 op vankantie in Koningswinter blij met de feestelijke strooien hoed :-) 1967 vrijdagavond net uit bad en dan mocht je nog even op blijven voor chips en limonade (prik!) 1961 in de keuken bovenop het gasfornuis 1973  tussen theedoek en servet, zeiden ze dan, o dat haatte ik!
EN OOK
Kunst
8 weekly - cultuurhaard
Suds and Soda - notes on art
Trashlog - een opraper!
Artbbq - kunst op het net
Maanzicht - club van drie
Kunstbeeld - tijdschrift
Artnet - artdatabase
Meer - veel meer!
Onderwerpen
Post
.(JavaScript must be enabled to view this email address)

<< Vervolg. | TERUG | Hehe. >>


Mijn schoonzus zit 25 jaar in het vak.

Toen ze afstudeerde zag ik haar eerste expositie. Ze had objecten gemaakt die eigenlijk meer schilderijen waren of andersom. Het leken op een soort zakken. En soms kwam er ergens een staartje uit. Het oppervlak was belangrijker dan de vorm. De huid leek op steen, of een varkensvel. Organisch. De kleuren van de aarde. Bruin, groen. Ik kan me ze niet scherp meer voor de geest halen, helaas. Wel weet ik nog dat ik onder de indruk was. Het leek op niets wat ik ooit gezien had.

De man die de jubileumtoespraak deed vergeleek haar werk met een herfstbos. Ik stond op de gang en kon niet alles verstaan. Maar het woord herfstbos kwam regelmatig voorbij.
Dat is denk ik wat ik zelf zo bijzonder aan haar werk vind. Iets wat ik een beetje bij mezelf herken. Haar vormen die niet figuratief zijn maar ook niet abstract. Ze zijn welomlijnd en afgescheiden van elkaar. Samen vormen ze iets. Ze roepen beelden op. Het zijn dingen die maken dat je weer aan andere dingen denkt. Een herfstbos, een wespennest of een microkosmos in de prullebak.

Die speciale taal van dingen die nergens op lijken, maar tegelijkertijd overal aan doen denken. Daar hou ik van.
In de loop der tijd is haar werk veranderd. Langzaam groeiend, accenten verleggend, op bijna bonsaise wijze. Als je de groei versneld zou afspelen zou je het effect van een natuurfilm krijgen. Hoe het leven leeft in een herfstbos, een wespennest of in een microkosmos.


Een overzicht van het werk (etsen) van Lily Corver is te zien van

12.11.05 tot 4.12.05

Galerie Duo Duo
Mathenesserlaan 304
3021 HW ROTTERDAM

Er zijn ook assemblages te zien van Vera Harmsen, die wel dezelfde naam draagt als ik maar dus niet mijn schoonzus is.  Zelfs geen familie. En meneer Harmsen uit Goede tijden Slechte tijden is dat ook niet trouwens. Ja, dat wordt me dus wel es gevraagd.
Echt!


| Anneke | 15-11-2005 |



zeg ook 's wat



Oh, dat werk spreekt me zeer aan. Jammer dat Rotterdam niet naast de deur is.

Reactie van: Mieke



Ik doe even een link naar galeries.nl daar staan meer galeries die werk van haar hebben.

Reactie van: zeekomkommer



Ik vind het ook erg mooi en zie ook wel de link met jouw werk. Mooimooimooimooimooi!

Reactie van: Amiek



Meneer Harmsen kan nog geen deuk op een pakje boter schilderen heb ik wel es gehoord.

Reactie van: Dimitri



Goh.. dat is twee straten bij mij verderop..

Reactie van: Floor



Het roept vanalles bij mij op, voornamelijk jeugdherinneringen. Het heeft kleuren en vormen uit die tijd ( ‘70’s). Mooi!

Reactie van: Esther



Schitterend.

Reactie van: Ellen



sterke herkenbare stijl,
Lily staat nu ook op mijn lijstje
bij jou in de buurt, hoor :)

Reactie van: ferrie



Aaaah! Vooral de twaalfde van boven vond ik erg mooi.

Ik heb inderdaad nog nooit zoiets gezien. Anders had ik me het zeker herinnerd!

Reactie van: helena



Lily Corver, dat vind ik wel wat!

[en ik heb een soort aangetrouwde neef die Ron Harmsen heet, maar dat telt zeker ook niet?]

Reactie van: peet



oh die van ‘81 vind ik mooooooi!

Reactie van: zeppo



Commenting is not available in this weblog entry.