<< PUC. | TERUG | :-) >>

Pluspunten op zondag (10).

Iemand herkende mij aan mijn mond. Ik hield me groot en deed net of dat de normaalste zaak van de wereld was. Ondertussen kwam het me toch een beetje vreemd voor. Voelde ik me er wat verlegen mee.
Alsof ik niet dondersgoed weet dat jan en alleman hier kan komen. Alsof ik me soms niet ineens met een schok realiseer dat mijn overbuurman misschien wel elke dag mijn site bezoekt. Of die ene vrouw waar ik toen en toen zo’n vreselijke ruzie mee kreeg. Natuurlijk weet ik dat. Maar toch moet ik eerlijk zeggen dat dat idee meestal heel snel naar de achtergrond verdwijnt. Behalve vanavond. Bij het bepalen van het pluspunt van vandaag. Daarom heb ik besloten eens terug te kijken. 

Ik heb tenminste zelf het gevoel dat aan mijn oog eigenlijk heel weinig te zien is. Dat het als het ware een gesloten pluspunt is. Een glazig ding dat niets uitdrukt. Het is uiteindelijk de mimiek van het gelaat, het samenspel van honderden spiertjes, die de boel tot leven brengt.
Mijn ogen zijn dan ook eerder de spiegel van de wereld dan van mijn ziel. En juist als zodanig een van mijn belangrijkste pluspunten.
Van geen ander zintuig heb ik zoveel plezier als van mijn ogen. O, mijn oren zijn ook fijn hoor, maar het gehoor is direct en beroert vooral mijn emoties. En voelen, oh ja voelen dat is ook geweldig, maar daarbij kom ik niet zozeer iets over de wereld te weten als over mezelf. Waar mijn grenzen liggen, waar mijn troost. Pas door te kijken eigen ik me de wereld toe met precies het soort van afstand dat mij welgevallig is. Met ruimte voor interpretatie en spel en het kantelen van dingen die vanzelfsprekend leken.

| Anneke | 16-01-2006 |

zeg ook 's wat

Ik verzamel ze allemaal en photoshop straks een complete zeekomkommer, pas maar op!

Reactie van: eliane

Een geraffineerd paars lijntje. Woeiiiiiiiii
:-)

Reactie van: cockie

Mooie kleur blauw voor een nietszeggend glazen ding ;-)

Reactie van: MA

Toch kijkt dat oog me aan.

Reactie van: bogobogo.nl

ik zou je zo aan je oog herkennen. pas op voor de iriscopist, die leest zelfs van een foto af.

Reactie van: wies

getver! dat ding blijft me maar aankijken, of ik nou links of rechts sta. enge dingen zijn dat toch eigenlijk, ogen.

Reactie van: hansb

Ogen die alleen maar weerkaatsen, daar zit niks achter. Dat is bij dit oog niet het geval. ;-)

Reactie van: Eric

Met al die pluspunten bij elkaar krijgen wij toch een aardig beeld. En als we alles nu eens gaan verdubbelen krijg je een leuk memoryspel. Hatsiekiedeel.

Reactie van: Ellen

en die fijne lijntjes zijn het mooist.
ze zeggen zoveel
dat ik je er aan zou ‘kunnen’ herkennen
huh

Reactie van: ferrie

en ruiken, vergeet ruiken niet
maar loer jij maar even hoor
naar die mevrouw van die ruzie

misschien iets valser dan wel…

Reactie van: zeppo

Inderdaad lezen er mensen op mijn log die mij in het echt heel goed kennen en aangezien ik nooit nadenk over wat ik schrijf, is dat soms heel confronterend. Zo van: ‘Oh, zit je niet zo lekker in je vel?’ Euh hoezo? ‘Nou ik las zoiets op je log’ (oooh ja)

Reactie van: Yukiko

is dat make-up dat lijntje.

Reactie van: bogobogo.nl

Ik zie een moe oog.

Reactie van: esther

En een beetje verdrietig, ook. Maar ik ben Jomanda niet ( godzijdank) dus misschien ziet mijn oog dat nou weer helemaal verkeerd.

Reactie van: esther

Nog steeds dat enge ook. Het kijkt me de hele tijd aan.

Reactie van: bogobogo.nl

Commenting is not available in this weblog entry.