<< foto | TERUG | uitje >>

Verkeerde inschatting.

Ik probeerde tot duizend te tellen. Heb een tijdje aan fijne dingen gedacht. Twee adviezen van mijn moeder, die ik in geval van slapeloosheid altijd toepas. Ze helpen nooit, maar dan heb je tenminste je best gedaan. Daarna mag je je bed uitkomen (vind ik).
Ik sta op om uit het raam te kijken, mijn ogen net boven de raampost. Ik bespied de buurvrouw die aan de overkant in de tuin zit. Ze doet niets, kijkt een beetje rond. Soms kijkt ze plotseling mijn kant uit. Dan trek ik mijn hoofd wat lager. Als ze naar binnen gaat staar ik een hele tijd naar de brug in de verte.
Ik sluip naar de slaapkamer van mijn ouders. Kijk in hun kasten. Vind een doosje Potters, prop er een stuk of tien in mijn mond. Sterk! Tranen in mijn ogen. Ondraaglijk en lekker tegelijk. Met mijn mond vol luister ik een tijd aan de trap naar de geluiden van beneden. In de huiskamer zitten mijn ouders en grote broers en zussen. Ze kijken TV en praten. Als de kamerdeur opengaat glip ik snel mijn kamertje in.
Het is bijna donker nu, stiller dan net. Ik kijk nog een poosje naar buiten. Maar ik word er een beetje eng van, van die donkere brug in de verte, en ik moet plassen ook. Dan vat ik een prachtig plan op. Voorzichtig klim ik in het raam. Beetje bij beetje schuif ik mijn kont naar buiten.

Beneden worden ze opgeschrikt door een harde waterstraal op het raam. Ze hollen de tuin in om te kijken waar het vandaan komt. Uit het raam boven steekt een klein wit kontje. Er barst een bulderend gelach los. Ik duik snel, snel mijn bed in.  “Ze zijn niet boos”, vertelt mijn zus nog nasnikkend van de lach “echt niet, kom maar naar beneden”. Maar ik blijf liggen. Kop stijf onder de dekens. Wist ik veel dat mijn plas regelrecht tegen het raam beneden aan zou kletteren.

| Anneke | 28-02-2004 |

zeg ook 's wat

Geweldig verhaal! :o)

Reactie van: GeeSpot

Beste Zeekomkommer,
Even een notitie over slapeloosheid & Dr. Phil. (Geen kwaad over!)
Misschien heeft u er wat aan, hoewel het ook erg wakker kan houden.

‘s Nachts, wanneer ik grenzen verleg en de geschiedenis herzie (ons Indie weet te behouden als Gemenebestland, Vlaanderen terugbreng binnen onze landsgrenzen en nog wat kleinigheden overleg met de Oude Drees), dan weet ik, hoewel een en ander doorskruist wordt door de feiten, dat ik rotsvast geloof in vooruitgang en redelijkheid. Net als Dr Phil. Twee handen onder 1 jas! Want kan ik na het aan de macht brengen van Soetan Sjahrir nog niet slapen, dan stel ik een particulier Big Brotherhuis samen. Na de BB Klussenbus en de BB Bilthoven-Wassenaar expres, is nu favoriet: Het BB Zweefhuis. Aanwezig zijn: Yomanda, Mellie Uyldert (kruiden in de keuken), Uri Geller en kardinaal Alfrink. De vier paragnosten wachten gespannen op de vijfde gast: Dr Phil. Jasvullingen bij de schouders in topconditie. Allerwege bereid om de vier anderen te doen herstellen. Energie van heb ik jou daar. Hij zet een fles ranja op tafel en vraagt kernachtig:‘Wat is dit?’ Hoewel op de fles duidelijk staat: Ranja, en iedereen de gelegenheid krijgt te proeven, zijn de antwoorden divers. Dr. Phil heeft maar drie kwartier om de visite tot rede te brengen (onderbroken door reclames), dus hij moet snel zijn. ‘Nu, wat is dit?’
- Een kruidendrank (Uyldert)
-Ik maak er in ‘no time’whisky van (Geller)
- Er staat geen fles ranja op tafel (Yomanda)
-De geest zit in de fles (Alfrink)
Dr. Phil gaat ontspannen met 1 bil op de tafel zitten, in de buurt van de ranja. Hij haalt de fles weg en legt een briefje van 1000 Eurodollar neer. ‘En wat is dit dan? Wie het goede antwoord geeft mag het houden’.
Er zijn natuurlijk mensen bij wie het niet lukt. Die na de uitzending stiekem terugkruipen naar hun barbaarse ex. Verder weet Dr Phil overal raad op, met name in het Big Brother Zweefhuis!
ps. ‘Luister nooit naar wat je moeder zegt, dan komt alles toch nog goed terecht.‘Annie M.G. Schmidt.

Reactie van: duizendstra

Nee, ik zeg maar niks meer…....

*proest*

Reactie van: Neneh

Als de dag van gisteren!

Maar is het nou ‘n anecdote of zit er nog een diepere waarheid in voor vandaag?

Het niet vrij kunnen bewegen - om gewoon in de toilet ‘n plas te doen b.v. - terwijl niemand het zou opvallen of bijzonder zou vinden, maar toch niet van jezelf mogen. (omdat je al moet slapen, of omdat het herrie maakt, of simpelweg “dat men het weet”)

De laatste jaren ga ik daarom niet graag meer lang ergens op bezoek en wil ik perse een hotel met toilet op de kamer. Ben ik uiteindelijk toch zover gekomen dat ik in “Centre Park huisjes” verblijf en de camping eigenlijk haat! Moet ik een caravan met chemisch toilet? Of moet ik zo’n ding meenemen op reis?

Het is misschien ‘n overmatige drang naar privacy, maar dat maakt het uit het raam steken van “de billetjes” des te avontuurlijker. Het gaat er volgens mij om dat jezelf de regie hebt… en onbewust is zoiets dan eenvoudiger dan je overleveren aan de gedachte van de gang naar het reguliere toilet… dat je huisgenoten er deel van (zouden) zijn.

Nee, uit het raam plassen gaat nog wat te ver, maar ik betrap me er op dat ik dat soms liever zou doen dan me - op onwelvoegelijke momenten - naar het reguliere toilet te bewegen.

Reactie van: Dirruk

Wat u zegt Duizendstra, het kan ook erg wakker houden! Maar ik moest er toch vooral hartelijk om lachen.

Het gaat hier om dubbele verkeerde inschatting Dirruk. (Heb je dat artikel uit de Groene Amsterdammer nog gelezen?)

Reactie van: Zeekomkommer

Kinderen kunnen van die heerlijke onbezonnen dingen doen! :)

Reactie van: Ricky

Hilarisch!

Reactie van: Marieke

Heeft mijn grijze wastafel dit allemaal bij je losgemaakt???? Woepie!

Reactie van: Moniekie

Commenting is not available in this weblog entry.