Defectje.
Een tijdje geleden had ik het hier al over mijn innerlijke beoordelaar. Ik dacht dat een boel van mijn complexe gevoelsleven hierop terug te voeren was. Alles wees daarop en dr Phil zou het gezegd kunnen hebben: Je moet je nuchtere verstand laten spreken. Niet je gekwetste gevoelens, of je vermoeide hart. De parameters daarvan zijn subjectief. Zonder referentie aan enige objectiviteit verglijdt de schaal daarvan maar al te makkelijk naar onwerkelijke diepten. Of hoogten, dat kan natuurlijk ook. Beide moet je niet hebben: onwerkbaar!
Vandaag, me afvragend waarom ik niet aan de slag kom, bedacht ik dat het nog anders is. Ik graas mijn hele kop af maar nergens vind ik iets om enthousiast over te raken. Iets om voor op te staan (ik zit namelijk in de kachel, draai mezelf als een braadworst aan het spit in verzengende hitte) en de mouwen op te stropen. Alsof dat mogelijk zou zijn. Dat je alleen maar in beweging komt als je enthousiast bent. Nee, je moet gewoon dingen doen. Hoppeta, op de automatische piloot.
Nou, die doet het dus ook effe niet…....
zeg ook 's wat
Same here! Maar ik vind het wel lekker. Helemaal niks.
Gewoon even weggaan zo nu en dan. Doe ik ook.
Reactie van: garfan
Heel mooi gezegd van Philletje. Moet ik eens onthouden.
Het beste verder!
Nou dan hebbie een probleem, ik wil morgen wel weer verrast worden, wat jij en je zus nou weer allemaal uit de kast halen, of er zelfs in laten staan en daar dan een foto met verhaal van maken dus….kop op!
Reactie van: Wizzie
schop onder kont?
Haha, wat je zegt Zeppo. Ik kan d’r alleen niet bij….
Reactie van: Zeekomkommer
Werken is leuk, ook zonder geld.
Droom en leef, en werk af en toe, en bezoek dagelijks m’n weblog want die gaat ergens over.
Commenting is not available in this weblog entry.