<< Zussen. | TERUG | Expo. >>

Een appeltje schillen met opa.

Ik had eens in een boek gelezen over iemand, zo’n soort opa uit alleen op de wereld ofzo, die een appel in één ruk af kon schillen. Die opa was een druiloor eerste klas.
Zo’n volwassen kerel die kleine kinderen de ogen uitsteekt met kunstjes die ze godsonmogelijk zelf kunnen uitvoeren. Inclusief triomfantelijke blik en een belerend toontje. Ja, dat stond er natuurlijk nooit bij, maar je ziet het voor je. Achteraf.

Toen had ik dat nog niet in de gaten. Wist ik veel. Ik was vol bewondering.
Ik wilde dat ook kunnen.
Stelde me de bewonderende blikken op het schoolplein voor. Hoe het als een lopend vuurtje door de gangen zou gaan. Die kleine Anneke kan een appel in één lange schil schillen.
Oeh!
Ik werd al dronken bij het idee.
Dus ik oefenen. En oefenen. Tot tranens toe.

Het was volstrekt onhaalbaar natuurlijk. Met mijn kleine handjes kon ik nauwelijks een schilmes hanteren, laat staan een appel schillen. Laat staan in één ruk!

Een schil uit één stuk is nog lange tijd mijn ideaal geweest.
Af en toe probeer ik het nog wel es.
Het lukt nooit.
Maar nu kan het me niks meer schelen.
Appelschillen in een paar stukken zijn toch veel mooier.
En die opa kan de pot op!

| Anneke | 04-09-2005 |

zeg ook 's wat

Dan moet ik dadelijk aan de Miesmuizers denken. Vergeten musical van Annie MGS.’[...] mevrouw hier is de schillenman, heeft u nog iets bewaard? Aardappelschillen pere schillen afval van de sla… et cetera’ En het angstaanjagende:‘Nu zijn ze naar de schillenschuit de schuit met al die schillen, en met die schillen moeten zij voortaan hun honger stillen…’

Reactie van: mv

Je kunt oefenen en dan een appeltaartje bakken…

Reactie van: petra

Ik zie dat je nog steeds niet volwassen bent geworden… Houden zo . volwassenenen zijn vervelende mensen…

Reactie van: Oma in Israel

Het lukt mij wel eens (gna gna); met een mandarijn is ook een leuke sport en redelijk haalbaar.

Reactie van: Yukiko

Zouden we dezelfde opa gehad hebben ???

Reactie van: berta

jaa! Ik probeer het ook altijd! En meestal breekt ie dan net voor het einde af :( Ik hou nu niet meer zo van appels, want het enige dat erop zat was nog een keer proberen. En opeten. Dat moest van mama…

Reactie van: Anna

dat zijn van die opa’s die eigenlijk gewoon aan het werk moeten maar niet mogen en zich nu rot vervelen

(ja, ik ben een dag thuis)
(nee, dit is geen projectie)

Reactie van: zeppo

haha!
(haha op alles,
ik moet tegenwoordig overal om lachen)

Reactie van: sas

Ik kon ‘t wel als kind maar ik ben ermee gestopt toen iemand zei dat als je die ene schil laat vallen, die dan in een patroon komt te liggen dat de letters vormt van je grote liefde… en dat klopte nooit :-)

Reactie van: Joli(e)

Ik vind de schil juist veel te lekker om deze er af te schillen. ‘De schil zit vol met vitamientjes’ zei mijn opa altijd!

Reactie van: Guido

Commenting is not available in this weblog entry.