Mijn stem is zuur.
Sinds ik log merk ik pas goed hoe gevoelig mijn innerlijke stem is voor gebeurtenissen. Ze kan kwelen en zingen als er een winstje behaald is. Lollig en baldadig uit de hoek komen als ze gelukkig is. Maar owee als er een kink in de kabel is. Dan wordt het een ouwe zeur. Niets deugt er meer!
Nou, als je stem zuur is, dan heb je weinig kans van slagen hoor. In wat dan ook. Nog voordat je de kans hebt gekregen iets te ondernemen zit die ouwe zeur alweer te zagen. (Dat lukt toch niet. Ik heb het een beetje koud hier. Niemand houdt van mij. Ik heb hoofdpijn. Vind je me dik?) En dat gaat maar door!
Ik heb al van alles geprobeerd om haar gunstig te stemmen. Er vrolijk op los babbelen (leidt tot nep-opgewektheid). Keihard de Internationale zingen (krijg je drama van). Een paar dagen mijn innerlijke mond houden (moet je mee uitkijken). Iemand suggesties?
zeg ook 's wat
...nee:(
sorry…
Je hebt maar 1 binnenstem?
Bof jij even!
Ik heb ze canon leren zingen…
misschien kun jij een duet proberen?
Met je innerlijke of uiterlijke mond ‘ik ben vandaag zo vrolijk’- Alfred Jodocus Kwak (Herman van Veen) zingen. Dit werkt alleen bij lichte teneergeslagenheid. Bij zwaardere depressies is het juist ontzettend irritant.
Waarom ben je, als ik vragen mag, de gevoeligheid van je interne stem beter gaan merken sinds je logt? Of is het loggen juist van invloed op je innerlijk stem?
Go with the flow. Nou ja gewoon laten gaan, er komt vast wel weer snel een goede bui!
Stukjes worden gewoon leuker als je goed gestemd bent. Ik merk het ook aan anderen. En na een tijdje heeft dat dan ook weer invloed op je stemming natuurlijk.
Maar ik betrapte me net op het fluiten van een aardig deuntje, dus het gaat alweer de goede kant op, denk ik….
Reactie van: zeekomkommer
Mooi zo, hoef ík tenminste niks meer te bedenken! (Blijven fluiten!)
Reactie van: Jas
humor, relativering, de stem uitdagen, uitvergroten, even belachelijk en onrealistisch maken als ie is.
‘Dat lukt toch niet.’
Tuurlijk niet, wanneer is jou ooit iets gelukt, kan je ook maar één voorbeeld noemen van iets dat je gelukt is, nou dan.
‘Ik heb het een beetje koud hier. ‘
O ja, dat krijg je met het stenen tijdperk, moet je weer hout gaan sprokelen, een trui aandoen is natuurlijk geen optie.
‘Vind je me dik?’
Dik? Pas je nog door een deur dan?
Uitdagen, op realisme testen, om lachen. Vermoeiend in het begin, maar het wordt een mechanisme dat automatisch gaat.
Nou ja, meestal dan he.
Soms ben je gewoon de meest dikke koude ongeliefde hoofpijnlijder van de wereld.
Zwelgen is zoooo fijn;-)
ps: wel zuur als napolion bonbons hoop ik, die stem van jou
(ook mooie papiertjes)
Ha, Zeppo, dank voor je ontnuchterende maar ozo liefdevolle suggesties :-)
Trouwens iedereen bedankt hoor. Jullie geduld met deze zure zeur wordt zeer op prijs gesteld.
(Die bonbons ken ik eigenlijk niet. Maar als ze mooie papiertjes hebben wil ik ze vast hebben.)
Reactie van: zeekomkommer
oh die zuurtjes - je doet er heel lang mee want ze zijn zuur - maar wel goed genoeg om ieder jaar een zak van te kopen :-) (lekker als zwelgen inderdaad :-))
Commenting is not available in this weblog entry.