<< Verdikking. | TERUG | Meeting. >>

Ik ben een zeekomkommer in het diepst….

In natuurmusea is het meestal te donker om foto’s te kunnen maken zonder flits. Maar deze dingen op sterk water zijn helder verlicht. Deze dingen op sterk water zijn mooi.

De weekheid van de organismen is bijna voelbaar. Ik stel me voor hoe het voelt als ik er mijn vinger in prik.
Zou het rubberachtig zijn en enige veerkracht hebben? Of zijn ze weerstandsloos als een pudding? In vaste vorm zolang het evenwicht tussen massa en vloeistof niet verstoord wordt.

Ik kan het me voorstellen. Vergelijken met dingen die ik wel ken, zoals gelei en rubber speelgoed. Maar ik zal het nooit voelen. Ik geloof dat ik daar mijn hang-up met onderzeebeesten en dit soort dingen aan te danken heb: De onmogelijkheid ze aan te raken.

Al het contact verloopt via mijn ogen. Ik kan ze alleen maar kennen door ze intens te bekijken. En dat doe ik. Heel intens.

| Anneke | 15-10-2005 |

zeg ook 's wat

De briljante haikuïst ROBIN D. Gill schreef een kanjer van 480 paginas over zeeslakken ‘Rise, Ye Sea Slugs!’
ISBN: 0-97426180-7

zie zijn [url=http://www.paraverse.org]http://www.paraverse.org[/url]

Reactie van: Geert Verbeke

Waar is dit? Ziet er wel een beetje eng uit als ik eerlijk moet zijn.

Reactie van: petra

@ Geert
Ha! Dat is wel een heel bijzonder man.

@ Petra

Natuurmuseum Rotterdam. Ik weet dat veel mensen het eng vinden. Maar ik vind dit dus heel mooi. Genieten enzo.
:-)

Reactie van: zeekomkommer

Wow! Fantastische foto’s!

Kijk ook eens op:

[url=http://www.kathrynrudy.org/data/water.avi]http://www.kathrynrudy.org/data/water.avi[/url]

:)

Reactie van: Anna

Sta eigenlijk een beetje versteld van het feit dat je daar foto’s ( overigens hele mooie) van mocht maken.

Reactie van: Ellen

Kan ik ook uren naar kijken, naar wezens op sap. Eng en fascinerend tegelijk.

Reactie van: esther

Ik heb je net iets moois gemaild, kijk maar in je brievenbus…..Uit m’n eigen museum!

Reactie van: Jacinta

Mijn dochter van 12 kwam toevallig vrijdag thuis en was nogal verontwaardigd toen ze een varkentjes-foetus in een bak met water in de klas had gezien (jawel ook voor brugwuppen gaat er een wereld open).
Ze vond het maar raar dat zo een beest zo lang in die bak water kon zónder er een rimpel bij te krijgen !
Dat is bij ons wel ánders als we te lang in bad liggen..

Reactie van: Moetje

@ Anna
Ja, levend is nog mooier. Maar wel een beetje zielig ook, in zo’n kleine ruimte.

@Jacinta
Bedankt :-)
Ik ben momenteel aan het raden….

@ moetje
Och arme, maken tegenwoordig de brugpiepers zich al zorgen om rimpels?
;-)

Reactie van: zeekomkommer

Wauw,dit is toch wel heel apart om te zien! Mooie foto`s inderdaad!

Fijne dag!

Reactie van: Chantal

Ik krijg altijd een beetje onsmakelijk gevoel met het zien van die potjes. Alsof ze in ene keer gaan bewegen ofzo.

Reactie van: Naatje

ik heb ook een soort haat-liefde verhouding met deze weke beesten. liefde omdat het echt mooi is. en haat doordat ik in groep 7 en 8 voortdurend tegen twee biggen-op-sterk-water aankeek, omdat de meester die verzamelde…

Reactie van: MirjaM

de volgende keer ontmoet ik je achter glas

en dan gaan we kijken;-)

Reactie van: zeppo

Ik heb afgelopen weekend ook weer mijn ogen uitgekeken in de dierentuin, daar stond van alles op sterk water. Heel fascinerend, zo’n freakshow.

Reactie van: Yukiko

Nice site！

Geert-sama, Danke de kinder vordes! Yukiko-sama,das ‘Rise, Ye Sea Slugs!’
zeeslakken ist ritchdig ein namako (nihonjin no iu gurotesukku na yatsu),zeekomkommer . . . namako sen ku bakari, zenbu nihongo genbun mo)

yoroshiku, everyone! Please pardon my bislama!

敬愚

浮け海鼠！

Reactie van: robin d. gill

Commenting is not available in this weblog entry.