| TERUG |

Een dag voor appeltaart.

Normaal hoor ik hem even, draai me om en slaap verder.
Vandaag schrik ik wakker: ik heb hem niet gehoord vanmorgen.
Klopt. Zijn sleutels liggen nog op tafel.

Op zoek naar mijn telefoon dan. Suf. Licht aan, trui aan, zoeken.
Aha!
Hee, hallo, gefeliciteerd, je hebt je verslapen joh!
Hij heeft wel zin in een praatje maar ik hang op. Hoe langer wij kletsen hoe later die komt.
Trouwens.
Ik kan nog ruim een uur slapen.
Met een beetje geluk. Snel terug naar bed dus.
Moet ik niet naar de wekker kijken. Niet wachten tot ik hem beneden hoor komen.

Ik ga expres met mijn rug naar de wekker liggen. Ogen dicht, heel ontspannen. Net alsof ik niet gespitst ben op het geluid van voetstappen op de trap.
Die ik na uren pas hoor natuurlijk. Ze gaan richting keuken en dan hoor ik een tijdje niets.
Plassen zeker.
Maar moet dat zo lang duren?
Dan gerommel in de keuken.
Koelkast open, geritsel met brood/plastic tassen.
Meer geritsel. Koelkast dicht en nog eens open.
Lopen, kast open en dicht.
Nog meer geritsel!

Ik luister niet hoor. Ik lig ontspannen in bed.
Geschuifel richting kamer dan. Ik hoor de gesp van een broekriem rinkelen.
Minutenlang.
En dan is het ineens stil.
Een hele tijd.
Gevolgd door een eeuwig durend onnavolgbaar druk heen en weer geloop.
Broek is al aan, tas al gepakt.
Wat verder nog?
Het heen en weer geloop duurt voort.
Ha, eindelijk hoor ik de kamerdeur dichtgaan.
Gevolgd door gerommel in de gang en de beroemde twee kraken op de trap.
En dat?
Was dat nou de buitendeur?
Of hoor ik nou nog iets op de trap.
Maar daar is het bevrijdende dichtslaan van de buitendeur.

Ik kijk op de wekker.
Er is nauwelijks een kwartier verstreken.
Ik ben klaarwakker.
Vandaag is hij jarig.
Hoera :-)

| Anneke | 26-10-2005 |

zeg ook 's wat

Lokstof?

Reactie van: Dimitri

Nou, meer het enige waar ik voor deug op zulke momenten. Het gevoel dat je toch nog wat bijdraagt.
Mensen die zich laten lokken met een kop koffie bestaan denk ik niet. Zelfs niet met de mijne, die toch bijzonder lekker is :-)

Reactie van: zeekomkommer

Had je ook van die stoere types die jou op de oven getild hebben en alles in één moeite door omhoog gezeuld hebben?
Dat doen ze bij mij altijd.

Reactie van: sas

Wat fijn voor je, trouwens. Hiephiep

Reactie van: sas

moet daar dan extra veel stroom op komen? zo dat er een aparte groep voor moet worden gemaakt. krachtstroom misschien zelfs wel? of stel ik me die oven wat al te groot voor?

Reactie van: hansb

Voor lekkere kofie verkeerd doe ik veel hoor! Vooral met chocola erbij…

Reactie van: forumgrrl (a.k.a. artgrrl)

@hansb
Nee, het is gewoon 220, maar ik wil hem wel op een eigen groep hebben. En geaard enzo. Het is niet niks hoor zo’n oven.

@forumgrrl
Maar ben je ook goed met elektra dan? Ik bedoel, desnoods bak ik er een appeltaart bij.

Reactie van: zeekomkommer

ga je iemand cremeren of zo in die oven? een goeie pizza bak je al op 400 graden.

Reactie van: mighty

Commenting is not available in this weblog entry.