Tijd voor een nieuw stukje.
Het is geen moeten. Ik moet niets. Het is een willen. Het soort willen dat zichzelf in de weg staat. Het willen dat wegen blokkeert en files doet ontstaan.
In tegenstelling tot het willen dat zichzelf voedt met enthousiasme. Dat is het ware vrije willen, willen met de kraan wijd open om zo te zeggen.
Je vraagt je dan toch af, waar ‘m het verschil in zit. Hoe de ene soort willen als een rem werkt en de andere als een startschot. Terwijl het allebei willen is.
Ik denk dat het komt omdat de ene soort willen resultaatgericht is. Ik heb geen zin om te schrijven. Nee, ik wil een nieuw stukje. En dat niet alleen. Ik wil ook nog dat het een heel goed stukje is. Een Rolls Royce onder de stukjes wil ik.
Het andere willen is gericht op de bezigheid. Het spel tussen de dingen in mijn hoofd en de zinnen die ontstaan. Ik heb zin om te schrijven. Zin om gedachten aaneen te rijgen. Zin om te zien of het ene woord gehecht aan het andere er net zo leuk uitziet als in mijn gedachten.
Nou. Dat valt best tegen vandaag :-)
zeg ook 's wat
Toch weer een lekker stukje! :-)
Niet zo negatief. Het valt best mee vandaag.
wel een diep inzicht zeg! iets willen DOEN of iets AF willen hebben… zo heb ik er nog nooit tegen aan gekeken! en daar kan ik best wat mee… dank u!
Waar een willen is , is een weg….....
Bij mij is dat wel moeten, schaam ik me niks voor. Elke dag een zelf opgelegde mini deadline houdt me aan de gang. Eigenlijk ben ik nl een pathologische luilak.
Morgen beter!
Nou, ik vind het best een aardig stukje, eigenlijk.
Je hebt het toch weer goed aan elkaar weten te breien
Maar is het willen nou moeten of is het moeten willen. Does belief proceeds expirience or is it the other way around?
Herkenbaar!
Duitsers hebben er een soort spreekwoord voor, voor het willen dat moeten is: Das Muss ist eine harte Nuss. Moeten als harde noot.Geef mij maar de omweg als methode.
Commenting is not available in this weblog entry.