<< Ben ik weer! | TERUG | Met een sliertje. >>

Kleine dingetjes, kleine dilemmaatjes.

Nu eerst even een kleine familie. Denk aan een flinke tomaat. Een vleestomaat misschien. Met zes stuks in een doos.  Maar dan ben je zo bezig hè. En dan weet je soms niet wat je zal doen. Neem nou bijvoorbeeld dit bolvormige object. Met kleine kokkelachtige dingetjes erop. 

Het kan helemaal rondom.  Best mooi, een beetje zee-egelachtig. Maar overal wokkeltjes is ook een soort gelijkmaker.

Als je ze niet overal doet krijgen ze meer nadruk. ‘Kijk er zitten wokkeltjes op’. Maar. Waar hou je op?  Wanneer is iets af?
Nou. Zo zit ik dus te puzzelen. Tot ik dacht. Misschien heeft iemand er wel een goeie opmerking over.

Trouwens. Toen ik gisteren bezig was, het is belachelijk veel werk al die kleine prutsgevalletjes,  had ik de televisie aan. Midden op de dag. Er was een documentaire over een expeditie naar Mars.  Alles aan zo’n expeditie is ingewikkeld en er moesten honderden problemen overwonnen worden. Een groot team van excellente mensen werkte er dag en nacht aan. Bij elke overwinning werd er geklapt en gejuichd.
Over Grote Ingewikkelde Dingen gesproken. Het contrast was adembenemend.

| Anneke | 16-12-2004 |

zeg ook 's wat

How is it that hardly any major religion has looked at science and concluded, ‘This is better than we thought! The universe is much bigger than our prophets said, grander, more subtle, more elegant. God must be even greater than we dreamed.’ Instead they say, ‘No, no, no! My god is a little god, and I want him to stay that way.’ by casino

Reactie van: free casino online

Kijk. En zo’n commentaar dat laat je dan natuurlijk gewoon wel staan. Haha.

Reactie van: zeekomkommer

ik zou dat casino toch maar eens goed lezen. dit commentaar is bijvoorbeeld zeer adequaat. het gaat natuurlijk om de interpretatie, maar volgens mij bedoelt ie: niet met allemaal dingetjes er op.

Reactie van: hansb

*klapt en juicht overweldigend*

Reactie van: Marloes

...ik denk het ook.

Reactie van: berta

doseren, daar gaat het om.
Niet van alles heel veel, maar een beetje. En dan ‘mooi verdeeld’ zoals voorheen mijn schoonmoeder altijd zei.
(niet helemaal vol met wokkeltjes dus)

Reactie van: sas

is dat nou gedemocratiseerde kunst?
en dus kunst voor het volk?

Reactie van: hansb

Nou Hans. Al zou ik willen. Erg veel opmerkingen zijn er niet gekomen. Laat staan goeie.

Maar die van Sas over dat doseren snijdt wel hout. In algemene zin. Ik heb een neiging tot overdrijven. Maar dat is nog niemand opgevallen toch?

Reactie van: anneke zeekomkommer

Ik weet niet of dit een goede opmerking gaat worden. Maar hij zit nu in mijn hoofd, dus ik zal ‘m uiten.
Voornamelijk omdat ik van symmetrie houd.

Reactie van: KatYo

Oh, maar ik ben blij met elke opmerking hoor.
Dat van die ‘laat staan goeie’ was maar grootspraak.

Reactie van: anneke zeekomkommer

Je draagt die twijfel over op de kijker: waarom niet overal die dingetjes, waarom dat stuk kaal…

Intrigerend.

Reactie van: Theo

Ik ben voor gedoseerde dingetjes, want helemaal bedekt is zo ‘hapklaar’.
Maar ik dacht: wat als je er een drama aan toevoegt?: Uit 1 van de dingetjes kan een vies sliertje kruipen, zo’n helemaal-alleen-op-de-wereld-dingetje. En waar kruipt ‘ie heen?
Sorry, ik bazel.
Dat doe ik wel vaker.

Reactie van: Joli(e)

@ Joli(e)
Ha, dat is dus precies wat ik gisteren heb zitten doen. Er een vies sliertje aanmaken.
Plaatje volgt.

Reactie van: anneke zeekomkommer

Commenting is not available in this weblog entry.