Het filterende oog.
Een waterig zonnetje maakt de bomen voor mijn deur kopergoud. Het ziet er mooi en teder uit. Ik heb geprobeerd het te fotograferen. Maar de foto laat iets heel anders zien. Namelijk de huizen achter de boom. Het vuil op de ruit waardoor ik fotografeer. De dunne gouden takken zijn nauwelijks te onderscheiden.
Dat kan alleen mijn oog. Het filtert. Die kale muur, de straat, de dingen die ik niet wil zien. Met mijn kont boven op de kachel ziet het er ook nog ‘s, volkomen onlogisch, behaaglijk uit.
Ik weet natuurlijk best dat het buiten koud is. Dat de straat lelijk is. En dat de toekomst grimmige trekken heeft. Toch geniet ik van de zon op de dunne takken. Of misschien wel juist daarom.
zeg ook 's wat
wat klinkt dat Gronings
De herfts is een koude, winderige en natte overgangsperiode naar een nog koudere, winderige en nattere periode. Overigens hebben zij allen hun charme. Alleen heb ik nog nooit iemand horen zeggen. Zo nu ben je 40 winters oud. (lees jong)
Reactie van: Rob
Dat is jouw oor denk ik Sas, dat hoort Gronings ;-)
Zo lieve Rob, dan zal ik de eerste zijn. Nu ben je veertig herfsten oud, eh jong.
Reactie van: anneke zeekomkommer
herftsen!
Wat nou grimmig? Het leven is schitterend!
Ben het helemaal met Moniekie eens…
(heb net de vuurtorens van de hele wereld gekregen!!!)
voor het groning oor herfsen
Reactie van: Rob
Fijn dat je de mooie dingen er zo uit kunt pikken.
Die toekomst maken we samen. Minder grimmig dan dus. Dat we tijd hebben voor de mooie dingen.
Commenting is not available in this weblog entry.