<< Goed nieuws. | TERUG | Serendipiteit. >>

Ondertussen….

Ben ik bezig met een lang ding.  Ik heb nu echt iets nodig dat de hoogte ingaat.  Voor de compositie.  Het wordt een aardig geheel met het GID en de piepkleine dingen. 

Het gaat als altijd op gevoel. Bouwen en duwen en trekken en kijken en verder bouwen.  Dan even niet weten hoe verder. Okee, begin ik met de aangroeisels dan. Want in deze serie hebben dingen vaak aangroeisels. Dat boeit me. 

Maar dan nog heb ik een probleem met dit ding. Het moet namelijk van de grond komen. Dat is een mooie eigenschap van dingen. Als er tussen het ding en het draagvlak ruimte is.  Ik hou niet van dingen die een onderkant hebben die zo lomp op de ondergrond staat. Ik bedoel zo’n soort onderkant als van een vaas.  Dat is niks.

Dan begin ik dus te krabbelen. Op de boodschappenlijst, als ik zit te telefoneren of hier bij het toetsenbord als ik een uur moet wachten op de scanner ofzo. Ik geloof dat ik nu ongeveer weet hoe ik verder moet.  En het wordt weer knap ingewikkeld.

| Anneke | 22-02-2005 |

zeg ook 's wat

Ziet er veelbelovend uit!!!

Reactie van: berta

Ja…. je kunt behoorlijk veel tijd stoppen in een lang ding!

Reactie van: Neneh

Dat ziet er nu al oorstrelend uit Anneke!

Reactie van: Dimitri

De constructie ziet er ingewikkeld uit.

Reactie van: henriette

Ik vind het mooi Zeekomkommertje, ook die kleine dingetjes, die eer ik!

Succes, maar dat komt op deze wijze als vanzelf…

Reactie van: Manuz

Heb je log nog niet zo lang ontdekt, dus ken je eigenlijk helemaal niet, maar wat ik zo lees en zie boeit wel heel erg.
Erg benieuwd wat ik hier allemaal nog ga ontdekken ;)

Reactie van: Irene

Heerlijk proces!

Reactie van: Marloes

het rokje linksboven
zodat het ding een beetje danst

zou ik zeggen…

Reactie van: zeppo

@ zeppo

ja precies die!

Reactie van: zeekomkommer

ik vind die opgewonden augurk rechtsonder wel wat,
en zo handzaam ook

Reactie van: sas

Commenting is not available in this weblog entry.