<< stokje2 | TERUG | toekomst >>

Stokje: de vragen.

Ineens kom ik overal het drie-vragen-stokje tegen. Ik loop enorm achter. Eerst heb ik natuurlijk al veel te lang gedaan over het beantwoorden van drie toch heus niet zo ingewikkelde vragen. En nu moet ik nog gaan verzinnen wat ik wil weten en van wie. Tegen de tijd dat ik die drie vragen geformuleerd heb heeft elke weblogger in Nederland het stokje al een drie keer voorbij zien komen. Sta ik daar. Met m’n stokje te gooien. Geen hond die d’r naar omkijkt.

Weet je wat? Ik gooi het naar de niet-loggers. Naar Inge, en Trudie (de andere helft van mijn zus en ik) en Jas bijvoorbeeld. Of naar de anoniemen. Die alleen maar langswippen en niet reageren. Antwoorden kunnen in de reageerdoos. Komen we ook eens wat van jullie te weten.

Mijn drie vragen zijn:

1. Heeft u een hekel aan afwassen?
2. Waar heeft u spijt van?
3. Wat is uw eerste herinnering?

Update speciaal voor frédéric druppels: het pakketje van Inge zit hier in de reageerdoos. Van harte!

| Anneke | 23-03-2004 |

zeg ook 's wat

Vragen creëren een soort vacuüm waar ik keer op keer naartoe gezogen word. Vragen zijn mijn persoonlijke sirenes. Dat had U goed gezien.

1. Ik hou niet van afwassen. Afgewassen hebben, daarentegen vind ik een zalige toestand. 

2. Van de diepe frons in mijn voorhoofd sinds mijn geboorte. Geen zicht en een enorme last. [Als smiley ziet dat er zo uit: |:-)].

3. Mijn Eerste Herinnering ben ik kwijt, samen met zovele andere. En had ik al een Eerste Herinnering gehad, dan had ik ze in die hoedanigheid niet eens geloofd. Het geheugen dient gewantrouwd.

Ik gooi het stokje door naar frédéric druppels, bij wijze van verjaardagsgeschenk. Mijn drie vragen:

1. Wat had u als ontbijt?

2. Heeft een log een houdbaarheidsdatum?

3. Wat wou u als kind worden als u groot zou zijn?

Reactie van: Inge

1. afwassen zit al zo lang in m’n systeem, dat het ondertussen voorbij de gevoelens van afkeer en plezier is.
2. spijt?: dat ik geen gids geworden ben in de Dolomieten, dat ik geen profvoetballer ben geworden bij AC Milan, dat ik geen dirigent bij het Rotterdams Philharmonisch ben geworden.
3. m’n eerste herinnering is te vaag voor woorden, of liever voor coherente zinnen, de tweede betreft m’n vader die ik op een zondag vanuit ons huis in Overschie buiten zie lopen (op weg naar z’n werk bij Gemeentewerken om zandzakken te vullen: we schrijven 1 februari 1953, de watersnoodramp).

Reactie van: Nico

1 Op zich hou ik wel van afwassen, als ik er eenmaal mee bezig ben. ik hou niet van het me ertoe moeten zetten, en van het gedoe eromheen.
2 Spijt dat ik niet als kleuter een saxofoon in handjes nam zodat ik nu op toernee zou kunnen met groten als Herman van Veen of Mathilde Santing.
3 Ik zit in een vakantiehuisje in een kinderstoel en buiten voor het raam springt een zwarte bouvier tegen een vuilnisbak.

Mijn vragen voor wie wil:
1 Wat kies je als verjaardagseten?
2 Van welk seizoen hou je het meeste?
3 Had je liever anders willen heten en zo ja, hoe?

Reactie van: Jas

1. Machine
2. Dat ik die niet 20 jaar geleden al had
3)De Bedlingtonterrier van de benedenburen.
Geheel naar waarheid ingevuld. En wat doet u daar nu mee? Niets natuurlijk. Saaie info. Volgende keer beter.

Reactie van: Irene

1-Nee hoor, ik heb geen hekel aan afwassen. Ik heb wel een vaatwasser maar daar zou ik dan wel weer buiten kunnen. Nou, dat heb ik nog niemand eerder horen zeggen.
2-Spijt, goh, als klein meisje zat ik een blauwe maandag op ballet. Prachtig, met een mevrouw die live de pianomuziek erbij speelde. Maar goed, na de les moest ik van het clubhuis door het donker naar huis lopen. Over zo`n groot eenzaam grasveld, dat vond ik zo eng en ben daardoor weer van het ballet afgegaan.
3-Moeilijk, ik denk zo vanaf vier jaar, altijd over de kleuterschool. Zowiezo de eerste dag. Gaat ineens je moeder weg zit je daar aan zo`n tafeltje, en ik huilen natuurlijk, afschuwelijk.

Reactie van: trudie

Kijk, daar ben ik nou blij mee. Dat zijn antwoorden waar ik wat aan heb. Want zeg nou zelf, hoe een mens tegenover zijn afwas staat, dat zegt toch bijna alles?
En ach, die spijt, de dingen die voorgoed verspeeld zijn. Maar u draagt het.  Als een man!
Wat me opvalt aan uw vroegste herinneringen,  is dat ze allemaal wat bedreigends behelzen. Er komen honden in voor, en tranen, en zelfs een ramp. Alsof het geheugen in gang gezet wordt door een schok.

Speciaal voor Inge heb ik dit nog uit mijn mapje Voorbewerkt gevist. Die lag daar te wachten op een goed moment om hem tevoorschijn te halen. Haha.

Reactie van: Zeekomkommer

En ook de vragen aan ons adres zijn intussen beantwoord.

Reactie van: frédéric

Beste zeekomkommer,
1. M’n man doet de afwas. Hij heeft namelijk gezien hoe ik afwaste voor we samen in 1 huis kropen. Ik maakte grote stapels vieze vaat, net zolang tot het schone servies op was. En ik had een heleboel uit een erfenis geerfd(een compleet Sevres stel, met JUSKOM, een Wedgwood servies en eentje van Arabia, blauwe borden et cetera). Nu is dat grotendeels gebroken. M’n man is een ruige afwasser, ondanks mooi Pools afdruiprek.
2. Ik durf in het openbaar niet op te schrijven waarvan ik spijt heb.
3.1 van m’n eerste herinneringen: ik zit op het schoolplein van de kleuterschool onder m’n jas. Ik zit op een grote houten plank met wieltjes er onder. Door een kier kijk ik naar een stuk blauwe lucht en ik hoor een vliegtuigje overkomen. Op de achtergrond geluiden van spelende kinderen, maar verder was het merkwaardig stil. Ik weet zeker dat ik dolgelukkig was.

Reactie van: duizendstra

PS. Die uien zijn voortreffelijk! Meer Ui!

Reactie van: duizendstra

|:) (ik)

=:) (u)

de ene frons is de andere blijkbaar niet…:)

Reactie van: Inge

Duizendstra, u spreekt in raadselen, maar na een tijdje bedacht ik dat u naar alle waarschijnlijkheid de foto hier bedoelt?

Reactie van: Zeekomkommer

In all ages of the world, priests have been enemies of liberty. by online blackjack

Reactie van: free casino games

Commenting is not available in this weblog entry.