In het gevecht tegen de inwisselbaarheid - een van de vele spoken van het kapitalisme - ligt het voor de hand het puur persoonlijke in te zetten en na te streven.
Misschien stelt het persoonlijke niet veel voor. We rommelen maar wat aan, tenslotte. Het leven is overal hetzelfde maar tussen ik en de ander bestaat een wereld van verschil. Die verschillen. Dat wat eigen is. De dingen die je persoonlijkheid vormen. Je doordeweekse jurk. Je sterke staaltjes. De vuile was. Je kijk op de wereld.
Daarom zijn weblogs zo leuk.
update: dit stukje is min of meer een reactie op het stukje baggerblogs van Bijzinnen.
zeg ook 's wat
Het leven stelt juist heel veel voor!
De vraag is of “wij” op de voorstellen en voorstellingen van het leven durven in te gaan.
Op wie de ander is, de overeenkomsten met het eigen, de doordeweekse persoonlijkheid en het zondagskind. Maar ook je kijk op de vuile wereld (bagger) en de schone wereld: zijn ze inwisselbaar?
Dat moet je gewoon durven of niet.
Reactie van: Dirruk
Maar ik vind dat het heel veel voorstelt, juist in het gewone!
Reactie van: anneke
Mensen zijn leuk. En hun gewone dagelijkse dingetjes ook.
Sommige mensen houden daar niet van. Dat mag. Ik hou niet van sport. En niet van beursberichten. Dan ga ik mensen die daar wel van houden niet lopen kleineren. Ieder zijn smaak.
Commenting is not available in this weblog entry.