<< Modern. | TERUG | O, ja. >>

Loggen in tijden van GAO.

In mijn hoofd zit, behalve een roddeltante ook een zure ouwe schooljuf. Steeds als ik een paar zinnen opgeschreven heb schudt ze gedecideerd haar hoofd. Met haar gemene rooie pen zet ze strepen door bijna elk woord. Daarna kijkt ze me triomfantelijk aan.
Oeh, ze is klein, maar op en top een bitch!
Je zou willen dat je een Margootje had, of liever nog een anoniem aanbiddertje, die je kleine attenties stuurt om je een beetje op te beuren. Maar nee, in tijden van GAO is het altijd een schoolfrik. Bah!

Als ze even niet oplet plaats ik snel een stukje. Je moet haar gezicht eens zien als ze het dan doorkrijgt. Haar hoongelach! Het is een strijd om het plezier in schrijven. Hoe erger ze is, hoe meer stukjes ik wil plaatsen. Die dan later alsnog afgekeurd worden. Maar dan staan ze er al. Iedereen kan het zien. Arrrghhh!!!

En dan heb ik het nog niet eens over de dingen die me echt dwarszitten zoals het gedoe met een zekere jongeman waar ik maar geen raad mee weet. Maar daar kan je dan natuurlijk weer niets over zeggen. Stel je voor. Je hebt een gedoe, een probleem ofzo. En je moeder heeft een weblog…..

Nou dan!

| Anneke | 21-03-2005 |

zeg ook 's wat

Over die Margootje… Eens vroeg ik T.:“Wat zou je met me doen, als ik zo groot was als een pink?” Hij zou me met een grasspriet kietelen en daarna wegpieken! Jawel. Reden te meer om blij te zijn met volwassen, niet weg te pieken, lijf. Daarom: wat moet je met een mini-aanbiddertje. Die raken zoek, of sturen miniatuurcadeautjes, die je alleen door een elektronenmicroscoop kunt bekijken, en dan moet je weer zo’n microscoop aanschaffen en wat dat allemaal niet kost, ook. (Aan de andere kant: ze kunnen misschien wel behulpzaam zijn bij die ragfijne klusjes in een bonk klei: tegenhouden van uitstekende, bijna omvallende delen.)
ps. De zoon van A.A. Milne (Winnie The Pooh), naar wie Janneman Robinson is gemodelleerd, leed op z’n 45ste nog aan z’n vaders beroemde boek. Klanten in z’n winkel vroegen hem vertederd: Ach, bent u Janneman Robinson? Witheet van woede antwoordde hij dan:Nee!
Moraal: Je kunt het nooit goed doen.

Reactie van: mv

Knuffel van een pinnig frikje :-))

Reactie van: cockie

Deze overblijfjuf vindt dat je reuze goed kunt zeggen wat er mis gaat. Zal ik je sinaasappel even voor je pellen? Dan mag je daarna in de poppenhoek, lekker frutten met kleertjes en dingen.

Reactie van: odette

ah joh, zo’n schoolfrik wind je zo om je kleine vinger. af en toe wat aandacht geven, beetje paaien, je kent het wel.
zodat we af en toe ook nog een Grote Algemeen Ongenoegen Schrijfsel onder ogen krijgen.

Reactie van: hansb

Het lijkt me wel gezellig in je hoofd.

Reactie van: henriette

zet die ouwe tang ook gewoon aan een bonk klei,
werken voor de kost!
huphup

Reactie van: sas

van die vieze spuugballen maken en als ze zich dan omkeerd snel gooien!
Ha! En rotte appels die er van buiten nog lekker uitzien. Scheetkussens. Vieze woorden op het bord zetten in de pauze.

Zullen we dat wijfie wel eens huilend het schoolplein af laten strompelen.

Moeilijk, maar makkelijker dan jonge mannen problemen vrees ik:-(. Alhoewel die soms ook als vanzelf weer op hun pootjes schijnen neer te komen.
Die jonge mannen dan (niet die problemen).

Reactie van: zeppo

Commenting is not available in this weblog entry.