1969 met door mijn moeder gemaakte gele overgooier (zo heetten die dingen toch?) 1965 op vankantie in Koningswinter blij met de feestelijke strooien hoed :-) 1967 vrijdagavond net uit bad en dan mocht je nog even op blijven voor chips en limonade (prik!) 1961 in de keuken bovenop het gasfornuis 1973  tussen theedoek en servet, zeiden ze dan, o dat haatte ik!
EN OOK
Kunst
8 weekly - cultuurhaard
Suds and Soda - notes on art
Trashlog - een opraper!
Artbbq - kunst op het net
Maanzicht - club van drie
Kunstbeeld - tijdschrift
Artnet - artdatabase
Meer - veel meer!
Onderwerpen
Post
.(JavaScript must be enabled to view this email address)



Verkeerde inschatting (nummer zoveel).

Soms ben ik ontroerd en gelukkig om de schoonheid van de dingen. Een roestige spijker, een kittig oud dametje.  Het feest der herkenning in sommige boeken. Soms beklemt mij al het onvolkomene, het miezerige. De haatdragendheid van mensen, lelijke auto’s in kale straten, mijn onuitstaanbare kleinheid.
Maar het meeste moeite heb ik met de beweging tussen die twee. Het doet me denken aan die bootschommel vroeger in de Houten Paardjes.

De Houten Paardjes was een speeltuin in Rockanje waar we vaak op zondag heengingen. Er was een draaimolen met houten paardjes, vandaar. Er waren ook fantastische schommels die heel hoog gingen. Ze verkochten chips met een blauw puntzakje zout erin. En er was die schommelboot.
Je ging er op met een heleboel kinderen. Een paar hadden de taak de boot in beweging te houden. Zo wild mogelijk. Voor de rest was het de kunst niet om te vallen terwijl je met losse handen in het midden stond.  Hoe ontspannener je was hoe groter je aanzien.
Ik hield er nooit zo van. Wilde spelletjes. Niet dat ik een mietje was, ik nam gewoon heel andere risico’s. Je had daar bijvoorbeeld een stenen glijbaan, vrij hoog, waar je met een dikke kokosmat vanaf moest glijden. Op een keer waren al de matten op, en van die rotkinderen die niet omstebeurt wilden. Dat waren dezelfde soort kinderen die de boot veel te ruig deden schommelen, en niet stopten ook al had je een gat in je kop gevallen. Maar nu zou ik ze mooi te slim af zijn. Ik ging wel glijden zonder mat! Pfff.

De gaten in mijn billen waren zo mogelijk nog groter dan de gaten in mijn onderbroek :-(

(Bonus: één van mijn andere verkeerde inschattingen.)


| Anneke | 24-08-2004 |



zeg ook 's wat



De boot!
alleen van schoolreisjes en doodeng.
verder ging ik ook nergens in, o zo.

En die - o zo herkenbare - ontroering, schoonheid en dan weer het omgaan met (in mijn geval) mijn angsten, trotsen en andere eigenaardigheden en dan nog al dat andere…

gruwelijk soms en ook waarom het leven zo mooi is (om maar even hoogdravend te doen)

Reactie van: zeppo



Hoogdravend mag best. Af en toe :-)

Reactie van: zeekomkommer



Since each person, as an individual, is the not-being of the other, it is never possible to eliminate non-understanding completely. by online casino games

Reactie van: online casino games



Commenting is not available in this weblog entry.