Een heel diep stukje op maandag.
Ik ben de oppervlakte moe. Al maanden laat ik alleen het voorste van mijn tong zien, en het verveelt me.
Ik zou wel eens willen vertellen hoe het met me gaat. Gewoon zo pats, eruit slingeren hoe de zaken d’r hier nou es echt voor staan. Maar ik zou niet weten waar ik moest beginnen. En als ik begonnen was zou ik waarschijnlijk niet weten hoe ik op moest houden.
Daarom volsta ik met te zeggen dat ik me soms net een gnoe voel.
(De gnoes gingen op hun gemakje wat water slobberen aan de oever. Ze hadden de hele dag van alles gedaan en waren moe van gedane arbeid enzo. Dat denk ik dan, want eigenlijk is het me volstrekt onduidelijk wat dieren doen als ze zo een beetje van A naar B lopen. Maar nu hadden ze pauze. Lekker even uitrusten bij de rivier. Slokje water. Beetje tegen mekaar aan schurken. Lekker ontspannen.
Behalve dan dat er een paar van die krokodillen zaten. Die nog niet klaar waren met werken. Of misschien wel, maar dan hadden ze duidelijk nog niet gegeten. Zij loeren op die gnoe’s. Met van die gemene ogen net boven de waterspiegel.
Ja. En dan zie je het al aankomen hè als toeschouwer.
Maar die gnoe’s nog niet. Die babbelen maar. Alsof ze niet in de Nijl staan te pootjebaden, maar in het kikkerbad. De stumpers!
Dan heb je twee soorten toeschouwers. De ene soort heeft krokodillenbloed. Die zitten op het puntje van hun stoel. Ze genieten. Suspense, agressie. Dit is leven!
En die andere soort heeft gnoebloed. Die zitten met samengeknepen billen naar het beeldscherm te roepen.
Oehoe!
Kijk nou es om je heeheen! Er zitten krokodillen!
Maar nee hoor. Ze hebben niks in de gaten. Pas als de grootste krokodil een uitval doet naar de kleinste gnoe, ja dan begint er een lichtje te branden.
Het erge van gnoe’s is dat ze dan alleen nog maar aan wegvluchten denken. Niemand die een poot uitsteekt naar de kleine gnoe. Heeft ook geen zin natuurlijk, maar daar gaat het niet om. Het gaat erom dat de kleine gnoe dus altijd de sigaar is. De sigaar in de mond van een pafferige bankdirecteur. Maar dat is weer een andere vergelijking.)
zeg ook 's wat
Ik ben vaak erg serieus. :)
Ha, ha, wat een domme vraag!
Reactie van: Ellen
Ik neem ironie altijd zeer serieus, dus…
Wat een onzin, dat dommere mensen serieuzer zouden zijn. Wel eens van onderbroekenlol gehoord? Hoewel, dat soort lol hangt natuurlijk ook niet vast aan iemands IQ….Maar verder, ik ben uitermate serieus, en je weet hoe geniaal ook…..(ach jee, en je voelde je net een beetje beter, sorry)
Reactie van: Jacinta
Dommer rìjmt wel op zeekomkommer, maar ik denk dat iedere overeenkomst daarmee dan ook genoemd is.
Zo.
‘I think, therefore I am,’ is the statement of an intellectual who underrates toothaches. by casino
Commenting is not available in this weblog entry.