Tussen kerst en oud&nieuw II.
Zowel buiten als binnen is het leven lelijk. Crisis in huis heeft daarbij als nadeel dat je veilige plek weg is.
Ik heb er even helemaal genoeg van en zou het liefst in een hoekje gaan zitten janken. Maar zeekomkommers huilen niet. Die halen eens drie keer diep adem en dan gaan ze weer. Ze verzinnen positieve dingen om de spirit er weer in te krijgen.
Ik ben aan het witten. In een ouwe lubberende legging en met een sweater van 10 jaar geleden. Mijn gezicht is wit bespikkeld. Dat weet ik, omdat ik het ook in deze toestand niet kan laten met enige regelmaat in de spiegel te kijken. Iets wat ik best vaak doe. Ook gewoon in huis, als ik alleen ben. Alsof ik me er van wil gewissen dat ik er nog ben.
Hoewel ik er nu liever niet ben. Geloof ik.
zeg ook 's wat
Komt weer goed!
verstand op nul en doorwitten, spullen weer op z’n plek: genieten!
Ja, als alles wit is ;-)
Reactie van: anneke zeekomkommer
blik op nul,
verstand op oneindig,
zet de radio aan!
en dan hard meezingen met ouwe koeien.
hup anneke, hou vol
leuke site
Spikkels op je gezicht? Dat is juist heel feestelijk! Jij hoeft niets meer aan je outfit te doen.
(en gewoon voor twaalf naar bed, mag ook)
ha fijn witten!
sterkte met het symbolisch witten…
Commenting is not available in this weblog entry.