1969 met door mijn moeder gemaakte gele overgooier (zo heetten die dingen toch?) 1965 op vankantie in Koningswinter blij met de feestelijke strooien hoed :-) 1967 vrijdagavond net uit bad en dan mocht je nog even op blijven voor chips en limonade (prik!) 1961 in de keuken bovenop het gasfornuis 1973  tussen theedoek en servet, zeiden ze dan, o dat haatte ik!
EN OOK
Kunst
8 weekly - cultuurhaard
Suds and Soda - notes on art
Trashlog - een opraper!
Artbbq - kunst op het net
Maanzicht - club van drie
Kunstbeeld - tijdschrift
Artnet - artdatabase
Meer - veel meer!
Onderwerpen
Post
.(JavaScript must be enabled to view this email address)



Wat ik nog wou zeggen.

Over die metaforen. Ik krijg wel es van die glazige blikken van mensen. Als ik weer es een beeld oproep van het een of ander. Maar dat snap ik dan weer niet.
Mijn vergelijkingen zijn heel concreet. Het gaat altijd over dingen. Neem de metafoor van de archipel bijvoorbeeld. Of die van die dooie mus.
Het is toch heel begrijpelijk. Je hoeft je maar voor te stellen hoe het eruit ziet. En daar dan weer het generale idee uit te filteren. Helder.

Dat met die ellebogen is natuurlijk volkomen onlogisch. Waarom zou iets stiekems nou achter je ellebogen zitten. Het kan net zo goed achter je knieën zitten, of tussen je tenen. Ik zou dan nog eerder zeggen dat iemand iets onder z’n oksels heeft. Dat is tenminste een soort van geheim en warm holletje. Precies een plek waar je dingen bewaart waarvan je liever niet hebt dat anderen ze zien. (‘Die jongen van driehoogachter, nou daar moet je mee oppassen hoor. die heeft iets onder z’n oksels.’ Moet je je voorstellen wat een suspense dat oplevert. Dat je elke keer als hij in de buurt komt probeert ‘m onder de oksel te bekijken. Dat je listen verzint om hem zijn armen te doen strekken. Zelfs probeert met hem in een toestand te raken waarbij zijn bovenlichaam ontbloot zou zijn. )
Toch niet achter je elleboog. Op zo een gevoelige, zichtbare plek. Makes no sense!

Maar toen ik net dat dooiemussenstukje nog eens na las had ik even geen flauw idee wat ik daarmee bedoeld had. Het riep alleen maar vragen op.
Waarom heeft Remco Campert een dooiemussenoog? Wat is het verband tussen een dooie mus en een geldwolf? Wat hebben die mussen die dood van het dak vallen er mee te maken? Kortom, waar gaat dit over?

Morgen gratis en voor niks een bespreking van de dooie mus.


| Anneke | 14-11-2005 |



zeg ook 's wat



oh, ik ken zo veel mensen die iets onder hun oksels hebben! ze lopen een beetje houterig, armen strak langs het lijf… schielijk om zich heen loerend, met van die draai-ogen.
dus die hebben dan geheime dingetjes? ik ga op onderzoek uit!

Reactie van: MirjaM



Hier (in Antwerpen) is er een uitdrukking: ‘zo zot als een mus’. Helpt dat iets?

Reactie van: AnamCara



onder de oksels is inderdaad veel beter want daar wil het ook nog wel eens stinken

Reactie van: charlotte



ooh, wat een heerlijk stukje tekst met mooie beelden!

Reactie van: aafke



Krijg associatie dooie mus en dominosteentjes niet echt los van elkaar vandaag…
http://www.ad.nl/fun/bizar/article61585.ece

Reactie van: Dr.D



Dat schrijf je nu wel. Maar je kunt zelf de achterkant van je ellebogen niet zien. Dat zijn dus eigenlijk heel geheimzinnige dingen!

Reactie van: petra



En ineens vraag ik me af.. Heb je zelf de foto van je elleboog genomen?

Reactie van: petra



@ Petra
Ja, met de zelfontspannert. En je hebt gelijk wat betreft die geheimzinnigheid.
Zo beschouwd is je elleboog meer een plek om dingen voor jezelf te verbergen.
Slechte eigenschappen of tekortkomingen ofzo…..

@ Dr D
In dit geval zou een levende mus duidelijk voor grotere teleurstelling gezorgd hebben dan een dooie :-)

Reactie van: zeekomkommer



Ik vind dat je helemaal gelijk hebt over de metaforen. Meestal omdat ze oud zijn, maar ook nieuwe, met garnalen die stoned zijn…huh?

Reactie van: Anna



Ik ben slecht met metaforen.

Reactie van: henriette



Commenting is not available in this weblog entry.