<< die zussen! | TERUG | nog maar eens een droom… >>

Bloedstollend saai.

Hier stond een stukje. Dat heb ik weggehaald. Dat mag. Ik zie het soms ook bij anderen. Sommigen vertellen dat heel omstandig, met het hoe en waarom. Anderen halen zwijgend hun verhaaltje weg, zodat je je afvraagt of er nou eerst wat stond of niet.
Het ging over een film. Uzak. Een absolute prijswinner. Maar hij was saai. Er gebeurde niks, niemand zei wat. En er viel niets te lachen.
Hij wordt aangeprezen om zijn levensechtheid en de prachtige beelden. Dat laatste klopt. Hij is mooi, fraaie beelden van Istanbul. Goeie acteurs ook, dat kan ik niet ontkennen. En zelfs het thema was interessant: de niet zo heel erg geslaagde levens van twee doodgewone mannen.

Maar ik verveelde me zo. En ik vroeg me af: Waar komt dat toch vandaan? Dat mensen denken dat als iets letterlijk is dat het dan echter is, dan wanneer je een stijlfiguur of lekkere metafoor gebruikt? Dat de film zich letterlijk voort moet slepen om het idee van slepen over te brengen? Dat een film letterlijk doods moet zijn om de doodsheid van ‘s mans leven uit te beelden?
Maar het zal wel aan mij liggen, want de recensies zijn alom lovend. Gewoon gaan kijken dus, en niet op mij letten.

| Anneke | 12-04-2004 |

zeg ook 's wat

ik vind dat nog steeds de beste logtruc van allemaal. schrijven over een stukje dat je hebt laten weghalen alsof het ook echt gebeurt is.
dat wil ik ook

 

Reactie van: sas

Die volksverlakkerij dat het goed en diep is als het saai is. Maak eens iets goeds en dieps en onderhoudends zou ik zeggen, heren filmmakers;-)

Reactie van: zeppo

Ik vond Uzak ook stom! En saai!
En oninteressant!
Wat fijn!

Reactie van: Merel

The praise of ancient authors proceeds not from the reverence of the dead, but from the competition, and mutual envy of the living. by internet casino

Reactie van: blackjack

Commenting is not available in this weblog entry.