<< Nog een keer. | TERUG | Mijn zus en ik. >>

Geen herhaling, maar beslist niet nieuw.

Ik heb een kast waar ik al jaren niet echt in gekeken heb. Alleen maar spullen ingestouwd. Meer en meer. En nu is alles propperdeprop. Ik durf hem al een tijdje niet meer open te maken vanwege bedelvingsgevaar. Noodgedwongen een grote opruiming dus. En zie dan maar eens niet afgeleid te worden door de dingen die je tegenkomt:

Volwassenheid

Ik wil graag met groot geld omgaan net als jij dat ik een kwart of een halfdeel van het geld krijg
En zelfstandig er mee om ga!!!
dat ik dan eten en andere benodigsheden koop van dat geld!!!!!!!!

(T. ongeveer 13 jaar.)

T. heeft nooit veel opgehad met het concept kindzijn. Vanaf het eerste begin richtte hij zich op de Grote Dingen. Hij wilde geen gereedschapsetje maar de echte hamer. Hij hoefde geen minigasfornuisje, brandde liever zijn vingers aan het echte vuur. Toen hij negen was wilde hij met een colbert en stropdas naar school. Compleet met veel te grote aktetas.
Nu is het dan eindelijk zover. Althans hij heeft de leeftijd. Maar de volwassenheid komt toch vooral in de vorm van rekeningen, onaangename consequenties en bittere tranen. Life is a wolf in sheepsclothes!

| Anneke | 13-08-2004 |

zeg ook 's wat

en uiteindelijk blijkt de wolf een hond te zijn, die - soms - zomaar ineens komt als je fluit.

maar jee wat kost dat een tijd & tranen

Reactie van: zeppo

I think that the Bible as literature should be a compulsory part of the national curriculum – you can’t understand English literature and culture without it. But insofar as theology studies the nature of the divine, it will earn the right to be taken seriously when it provides the slightest, smallest smidgen of a reason for believing in the existence of the divine. Meanwhile, we should devote as much time to studying serious theology as we devote to studying serious fairies and serious unicorns. by free online casino

Reactie van: online casino

Commenting is not available in this weblog entry.