Truukje.
Dat truukje van verleden week, dat kan ik best nog eens uithalen. Met weer zo’n fijn kinderfotootje erbij. Ik ben de laatste tijd toch helemaal in mijn geschiedenis aan het graven.
Ik ben bezig de belangrijkste dingen in mijn hoofd een nieuwe plaats te geven. Herwaarderen.
Het is niet zo eenvoudig als een ervaring categoriseren en opbergen. Dit is het soort informatie die ingrijpt in je hele stelsel van denken en beleven. Alles komt langs en moet opnieuw bekeken worden. Geldt mijn voorlopige conclusie over deze of gene kwestie nog of moet ik hem bijstellen? Wat was mijn rol? En, de belangrijkste vraag, heb ik juist gehandeld?
Dat gaat dan van uiterst kleine gebeurtenissen tot grote zaken als vertrouwen en verraad.
Die moeilijke balans die je steeds opnieuw moet vinden in je relaties met anderen. Ook toen al, al heb ik voornamelijk grote heimwee naar die intense kindertijd van ons.
Als jongvolwassene heb je de neiging om je ouders van alles en nog niets kwalijk te nemen. Nu ik ouder word ben ik eerder geneigd om mijn kindertijd te idealiseren. Brodsky zei daar eens over dat zelfs de afschuwelijke dingen je op den duur dierbaar worden. Gewoon omdat ze tot je verleden horen.
Ik weet het niet of dat zo is, te weinig afschuwelijks meegemaakt om daar iets over te kunnen zeggen. Dat is wel een groot geluk eigenlijk.
zeg ook 's wat
Hoe schattig!
Piepers? Is dat jullie dialectwoord voor aardappelen?
Lang Leve Patatten!
Patatten? Maar dat zijn nou juist weer frieten.
Bij ons ;-)
Reactie van: anneke zeekomkommer
Van deze ‘zussen’ lijkt de jeugd alleen nóg maar gelukkig hoor!
ps: geen HEMA vandaag? Ik dacht het is zaterdag, zeekomkommer hema dag…
Ja, zo online gaan we natuurlijk niet alles blootgooien zeg. Je weet maar nooit wie er allemaal op visite komen.
(Zo kwam ik pas iemand tegen die ik al heel lang niet gezien had. Maar die wel al maanden lang mijn weblog volgde. Natuurlijk weet je dat, het is immers openbaar, maar toch…)
O, en we zijn natuurlijk wel naar de Hema geweest, wat dacht je! Maar mooi dat ze geen radiatordroogrekjes hebben. Moest ik uitwijken naar de Blokker :-(
Reactie van: anneke zeekomkommer
Bah, de blokker!
En erg is dat he, die kennis lezers. Lief heeft het adres aan wat van zijn vrienden gegeven. Voelt heel bloot.
wat een lieve, lieve fotootjes en verhaaltjes, je hebt me weer goed te pakken.
nog iets culinairs over de aardappel: het is tegenwoordig heel hip en juist gezónd om ze niet te schillen, maar alleen goed te wassen,
dat moet kilo’s schelen
Commenting is not available in this weblog entry.