Het begint al te wennen. Post uit Canada bedoel ik. De verhalen van mijn broer worden steeds langer, en als het zo doorgaat vrees ik dat we straks meters moeten scrollen om alles te kunnen lezen.
Een website met mijn broer is heel anders dan een website met mijn zus. Vraag me af of ik ook anders doe tegen de een of tegen de ander maar kan dat zelf niet zo goed beoordelen geloof ik.
Ik probeer het altijd zo te doen dat onze stukjes ongeveer even lang zijn, en liefst iets met elkaar gemeen hebben.
Volgens mij is dat best goed gelukt deze keer.
Maar het zou dus kunnen dat ik anders klink.
Dat vind ik een eng idee.
Dat anderen mij kunnen zien in verschillende rollen.
Daarom haatte ik vroeger mijn verjaardag.
Er kwamen mensen uit verschillende werelden die ik niet goed kon verenigen. Die werelden, de rollen die ik daar in speelde.
Tegenwoordig heb ik dat minder.
Ja, natuurlijk ook omdat ik mijn verjaardag nauwelijks vier, ik ben er nog steeds niet dol op, maar vooral omdat ik die werelden dichter bij elkaar heb.

Hè bah, wat een ontboezemingen nou weer. Dat komt door het sijpelen. Ik heb geen zin om naar buiten te gaan.
Het is koud. En wat nog erger is: het is grauw. Niets lijkt fotogeniek.
Maar ik moet. Ik heb net de allerlaatste cracker met het allerlaatste plakje kaas genomen. Het wc papier is op. Er is alleen nog koffie zonder melk. Geen goeie combinatie.
Voor je uit schuiven is een behoefte aan stilstand.
Oblomov is here rot op!

Goh, dat wist ik niet, van Costco. Hebben wij in Toronto ook zulke salvage stores? Ik weet hier alleen een salvage store waar ze mooie dingetjes uit oude huizen verkopen. Brievenbussen, bellen, glas-in-lood, dat soort dingen.

JA dat heb ik dus ook! Ik merk van mezelf ook dat ik tegen andere mensen anders doe. Ik ben dan altijd bang dat als anderen dat zien ze denken dat ik tegen hun lieg ofzo. Sinds ik samenwoon is dat minder, want tegenover het vriendje ben ik altijd dezelfde. Maar goed, kan daar ook echt paranoia van worden.

Ik doe tegen iedereen hetzelfde, dat is ook niet altijd goed.

Ook ik vond dat altijd een goede reden om mijn verjaardag te ontvluchten. Apart.

ik wil al jouw kanten zien!

(wanneer komen de slechte op zondag?)

Een sculptuur ziet er ook niet van alle kanten hetzelfde uit. En heeft een andere uitwerking in een andere omgeving, naast andere dingen of naast andere beelden of in ander licht.
Terwijl het wel exact dezelfde sculptuur is.

Dus jij vindt dat je je leven verslaapt?

(terwijl slapen juist een van mijn liefhebberijen is… -ik doe het te weinig en vaker op “rare” tijden hee hallo het is mijn leven hoor!)

Qua lengte heb je het er goed vanaf gebracht met post uit canada. Inhoudelijk zie ik werkelijk geen enkele overeenkomst en laat je inderdaad weer een heel nieuw stukje van jezelf zien!

@ Theo

Hoho, ik had het over een sijpelende dag, jij maakt er een verslapen leven van!
Het is gewoon dat ik Oblomov beter op een flinke afstand hou ivm het vieze oude vrouwtje dat in me woont en die hem best graag ziet.

Overeenkomst in de Canadapost= dingen die we doen buiten de deur. Niet dezelfde dingen dus. Ik had ook het werken in het atelier kunnen doen, maar dat is zo introvert.

Heb ik ook… anders lijken te zijn bij andere mensen… Ik had vroeger ook verschillende vriendinnetjes die elkaar niet kenden en van wie ik niet eens wist of ze elkaar wel leuk zouden vinden.

globetrotter ;p

Oblomov! Prachtig verhaal, zeg maar.
Ik noem mezelf regelmatig Moblomov, qua dat ik ... nou ja jeweetwel…

Ik probeer stug mijn werelden te delen, en zo langzaamaan hebben mijn vrienden elkaar al zo vaak gezien dat het begint te wennen. En gezellig!
:-)

Commenting is not available in this weblog entry.