Ja, ik wou al aan een ‘ondertussen 4’ beginnen….
Het is een goed teken, dat er zoveel ondertussen is.
Komt voornamelijk door de verhuizing natuurlijk. Die behoorlijk opslokt en waar veel nieuws bij is om me op te verheugen. Echt verheugen.
Ja, dat kan dus.
Maar door al dat gedoe mis ik het dagelijks schilderen van iets. Muren witten is toch heel wat anders. Veel vermoeiender ook. Geef mij maar hagedissen.

Iets wordt een monument dat ik ga exposeren in mei. Gewoon hier in mijn oude huis want daar hoort het.
Alle witgekalkte en bestipte spulletjes staan nu in het achterkamertje waar ik af en toe verlangende blikken in werp.
Soms ga ik er een poosje tussen zitten.
Want het ondertussenlijke leven mag dan wel z’n gang gaan, ik wil niet losraken van mijn gevoel.
Afleiding is raar spul hoor.
Voor je het weet hoor je ineens iemands voetstappen weer.

 

Ja, dat is het. Raar spul.

Wel heel mooi dat je je nog kunt kunt verheugen, ben ik een poos kwijt geweest.
M’n brein stopte, liet verheugen niet meer toe.
En toen…zomaar ineens, ‘k was er net aan gewend…kwam het ‘je verheugen’ opeens weer terug.
Maar het gekke is..ik duik er niet meer blindelings in, in dat verheugen, ik ben op mijn hoede.

Afleiding..is meestal welkom, maar je verheugen.. Gossie, wat ben ik blij dat
ik dát terug heb.

als ‘iets’ een publieke ekspositie is kom ik graag kijken…

Ik ben ook benieuwd naar hoe het geworden is.

Ik hou alvast alle data in mei vrij, als mijn beperking meewerkt en een lange reis toestaat, is er vast een dag dat ik kan komen kijken.

Ik kom ook! :-)

afleiding geeft wel iets meer lucht! Dat ook

Misschien niet de goeie plek, maar nog gefielesteert met je dutchbloggie aandacht. Harstikke leuk!

als je hier laat weten of en wanneer, dan kom ik graag.

Lijkt me best gezellig om daar te gaan tussen zitten.

:)************

Wat fijn dat er dingen zijn waarover je je verheugd.

Ik kom graag even kijken naar Iets.
groeten!!

Commenting is not available in this weblog entry.