1

Ik zal een jaar of twaalf geweest zijn toen hij in huis kwam.
De Grote Medische Encyclopedie.
Rood omslag, gouden letters, en dik, heel dik.
Op alfabetische volgorde stonden de meest uiteenlopende kwalen beschreven, en als het even kon met smakelijke plaatjes.
Het was een magneet.
Niet alleen voor mij geloof ik, maar ik bleef er wel lang mee bezig. Vaak zat ik na schooltijd met mijn neus in de encyclopedie.
Ik stel me zo voor dat ik er een beetje pips bij keek, want af en toe werd er gezegd dat ik dat ding maar eens weg moest leggen.
Er waren veel ziektes die ik meende te hebben.
In het beginstadium weliswaar maar toch.
Ik maakte me zorgen.
Helaas was ik niet het soort kind, of ons gezin niet het soort gezin waarin je zulke zorgen uitsprak.
Je zou er maar om uitgelachen worden, of mee geplaagd.
Of gewoon niet serieus genomen.

Eén ziekte interesseerde mij in het bijzonder.
Het was een nogal zeldzame kwaal met een fatale afloop.
Hij werd omschreven als de ziekte van Jackson, naar de ontdekker ervan. Een vorm van epilepsie, veroorzaakt door een onopgemerkte lintworm.
Die worm vrat zich door naar je hersenen, waardoor je uiteindelijk zou sterven.
Zo’n lintworm kon wel twee meter lang worden voordat hij je uiteindelijk van binnenuit opgevreten had.

(morgen deel 2)
(ben weer thuis dus, en alles wel)
(en Cuba was fantastisch)

 

brrr! Dat doet me meteen hieraan denken; http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-1165930/Barry-giant-sea-worm-discovered-aquarium-staff-mysterious-attacks-coral-reef.html

O Susan, wat een gruwel!

Dus we gaan in deel 2 niet lezen dat je in Cuba zo’n lintworm opgelopen hebt?

mooi plaatje !
Gisteren stond er een andere ...
Herkenbaar verhaal :o)

Zeekomkommer is back, hoera!!!

Commenting is not available in this weblog entry.