3

Van tijd tot tijd heb ik nog steeds de neiging mezelf als ziek te beschouwen.
Ik verzin alleen geen fysieke kwalen meer.
Dat stadium ben ik voorbij.
Ze zijn ook snel ontkracht natuurlijk bij gebrek aan klachten, symptomen en/of bewijs.
Tegenwoordig zoek ik het dus in geestelijk falen.
De laatste tijd ben ik wat onevenwichtig en om relatief kleine dingen nogal verdrietig.
Ik zoek dan op het internet op zinnen.
Emotioneel uit evenwicht, bijvoorbeeld.
Ik geloof dat ik dan op zoek ben naar herkenningspunten.
Of handvaten.
Iets waar ik wat aan kan hebben.
Nou, dan kom je dus al gauw in de psychologie terecht.
Sites met kenmerken en symptomen van van alles en nog wat.
Schrik slaat me om het hart.
Ik heb een ontwikkelingsstoornis.
Een dwangneurose.
Ik ben gek!

Had ik van de week ook.
Tot ik me de Grote Medische Encyclopedie herinnerde.
Hoe die me weken in zijn greep had gehouden.
Dat hielp.
Mijn positieven kwamen direct weer bij me.
Ik ben natuurlijk wel een gevoelig iemand, zo dacht ik, maar het is nou ook weer niet zo heel vreemd dat ik uit mijn evenwicht ben natuurlijk.
Na alles wat er is gebeurd.
En toen ging ik op lintworm  zoeken….

Ja lintwormen zijn ook werkelijk bijzonder onappetijtelijk. En enyclopedieen zorgen ervoor dat je jeugdige onschuld snel in het niets oplost. Ik zat altijd met m’n neus in de “Geschiedenis van Nederland”. En daar stond het verhaal in van de gebroeders de Witt. En een foto van een schilderij met daarop wat er met ze gebeurd was. Jee, ik kan er nog niet van slapen.

Ik wens je een paar handvaatjes. In een encyclopedie of elders. Je vindt ze zeker wel!

Sjezusss…die lintwormen

Ha, ik zie weer allerlei gebreken in anderen. Wat ik heb, zie ik ineens overal potentieel terug. Zo heeft vast iedereen vitamine gebrek!

Maar dat zal toch wel niet…

...handvatten….

Lintworm zoekt men het best bij de plaatjes…

Commenting is not available in this weblog entry.