Dat is altijd zo’n stroperig gedoe.
Je wilt naar bed maar dit moet nog even.
Je zit er maar een beetje op los te tiepen en zo’n stukje wordt langer en langer maar je zegt steeds minder en minder.
Je zoekt je rot naar een kwinkslag maar d’r komt niks.
Natuurlijk komt er niks.

Weet je.
Ik hou er gewoon mee op. Ik ga naar bed.
Post uit Canada dus.
Truste.

Mooi zeg, jeetje! Ik vind het echt een leuk idee, die twee dingen naast elkaar steeds, eerst met je zus en nu met je broer.

Goede wijn .....

En welterusten dan maar. Slaap lekker.

Gelukkig is het hier zo leuk gevuld dat een keertje naar bed zonder kwinkslag echt wel kan. En post uit Canada is ook iets om voor terug te komen.
(Zeg ik ook’s wat.)

glas maar das toevallig!!!!

He An, wat leuk je fotoboek van Canada, blijven we allemaal op de hoogte. Weer op een andere manier, want we mailen ook veel met Rob en Kim. Zou wel weer een maand willen, een weekje zou ook goed zijn, even bij elkaar zijn, lekker ontbijtje doen, waren we echt goed in.

Vergeet ik nog, leuk van het museum. Je hebt wel veel taken, met hoeveel mensen zit je daar? Ik werk alleen aan de balie en soms als suppoost en moet ook de waterhuishouding bijhouden.Zaterdag geef ik voor het museum een 2e workshop etsen, er hangt een ets van me in een tentoonstelling, vandaar.
groeten!!

Commenting is not available in this weblog entry.