Net heb ik gekeken naar the private life of plants, de film die mijn broer kort na Thomas’ dood voor me bij de BBC bestelde.
Op dagen dat ik stuurloos was keek ik ernaar.
Die Attenboroughfilms zijn altijd mooi en reuze interessant.
De film gaat eigenlijk voortdurend over overleven.
In de natuur is dat immers het enige doel.
Voortplanten, DNA doorgeven en tussendoor een beetje evolueren.
Hoe anders is dat bij ons.
Mensen.
Die, ook al behept met een sterke biologische levensdrift, hun bestaansrecht toch vooral conceptueel moeten zien te vergaren.
Hoe vreemd dat het mij troostte, deze onverwoestbare levensdrift, die ingenieuze manieren waarop organismen samenwerken.
Hoe schril steekt daarbij het drama af van een jonge man die zijn dood opzocht.
De eenzaamheid ervan.
De vergeefsheid ook.
Bewustzijn heeft een te grote prijs denk ik soms.


| Anneke | 26-05-2008 |


Wat dat laatste betreft ben ik het helemaal met je eens.

Reactie van: esther



knikt in stilte.

Reactie van: karin r.



Kijken naar de natuur geeft kracht in moeilijke tijden, heb ik zelf al vaak ondervonden.

Reactie van: tijdtussendoor



Bewustzijn lijkt soms wel toevallig verdeeld.
Erin opgesloten zijn, dat kan.
Of zoveel ervan hebben dat het bij jezelf pijn doet.
En dan zijn er ook mensen met zo weinig bewustzijn dat het anderen pijn doet.

Reactie van: diana



Dat denk ik ook. Vaak.

Reactie van: FrankiePebbles



Hoi,

misschien zit t in de lucht. Was binnen een week, 2 mensen tegengekomen die spontaan over thomas begonnen te praten, terwijl ze niet konden weten dat ik m kende. Als ik dan vroeg, heb je het over thomas? En ze zeiden ja! Dan was het een verassing voor beide. Herinneringen over en weer, wat een leuke gozer was het toch, ja, ja, nou inderdaad. Glas heffen en een toast in memorian. Fijne bevesteging dat hij zeker weten harstikke doorleeft in meerder mensen! :) K heb ook weleens kleren van m gekregen, wat hij niet meer paste, of mooi vond voor mij. Sommige dingen draag ik nogsteeds, andere dingen zijn weer doorgegeven en worden door anderen gedragen. Survival van textiel. veel plezier in canada.

xxx

Reactie van: nienke



Lieve Nienke, dat doet me goed om te horen! Echt!
Dankje dat je het ook even hier bent komen vertellen :-)))

liefs xxx

Reactie van: Anneke



Commenting is not available in this weblog entry.


.(JavaScript must be enabled to view this email address)