Ik denk dat gisteren heel veel mensen iets kwijt waren.
Het was tenminste erg druk in Delft.

Verder gaat het zozo.
Het museum is alweer een maand open nu.
De spanning is voorbij, de vlinders uit mijn buik.
Ik val ook niet meer vanzelf af.
Het lijkt erop dat de vlinders plaats hebben gemaakt voor een stel dikke luie rolmopsen.
Die voorlopig geen plannen hebben om te verkassen.
En die rare rolletjes in mijn zomerbroek toveren.
Bah!

Ik ben nooit zo iemand van een vaste koers geloof ik.
Nooit geweest ook.
Geen kompas ofzo, of eentje met een afwijking.
Zo heel geleidelijk aan raak ik een beetje uit koers.
En opeens op een dag merk ik dat ik een beetje aan het tobben ben geraakt.
Meer nog dan wat anders merk ik dat vermoeidheid een grote invloed op mijn denken heeft.
Hoe alles net een paar tinten grauwer kleurt.

Ik heb natuurlijk altijd wel een paar listen achter de hand, maar soms moet je ook toestaan dat het even wat minder gaat.
Gewoon even precies zo moe zijn als je bent.
Je stil houden als een roodwangschildpad.
Je kop zover mogelijk naar de zon uitsteken.
En je poten natuurlijk.

(Ik denk dat mijn stem terug is!)

 

 

 

 

 

 

 

Op je site gaat je stem in elk geval nooit verloren. Probeer te genieten van de zon, ik hoop dat ie de hele zomer voor je blijft schijnen, en dat je je vermoeidheid daardoor iets minder voelt.

wat schrijf je goed over je gevoelen.
(mooi stem heb je trouwens)
een beetje uit koers ben ik altijd geweest, en gewoon als ik ben te zijn blijft nog heel moeilijk.

:**

en gelukkig is er nu veel zon (en hoihoi voor - naar ik hoop - de terugkeer van je zeekomkommerstem…)

Rare rolletjes? Prachtig als ze de zon te zien krijgen, zoals een roodwangschildpad :)

Fietsen werkt goed in zo’n geval. Gaat snel genoeg om afleiding te geven van het tobben, maar zo heel goed hoef je nu ook weer niet op te letten dus is het ook lekker ontspannend.

nou voor komkommer is fietsen een gevaarlijke bezigheid!

Fietsen…en vanalles en nog wat in de buitenlucht…ideale remedie tegen getob:-)

Blij dat je ste weer klinkt :-)

‘es effe kijke ...

Het is maar de vraag of je wel van koers bent. Misschien is af en toe enorm moe zijn en je heel verdrietig voelen wel juist de juiste koers. Het komt zoals het komt en gaat zoals het gaat…

Geniet van de zon! Doe ik hier ook.

Commenting is not available in this weblog entry.