Sinds ik de vorige keer in Limburg een haas vond in plaats van antwoorden en dat Jan toen reageerde welk een groot belang een haas heeft ben ik om.
Hazen zijn okee.

De haas is het antwoord dat je niet weet terwijl je ondertussen gewoon doorloopt.
Misschien komt het antwoord nog, later.
Misschien vervalt de vraag.
Net als de lijfrente in het monopolyspel vroeger.

Ik wist trouwens nooit wat dat was lijfrente.
Maar het leverde op de een of andere manier geld op.
Uw lijfrente vervalt, u ontvangt 1000 gulden.
Tralala.
Dus was het goed.

Ondertussen ben ik de hele tijd moe moe moe.
Echt belachelijk gewoon.
Daarom ga ik een paar dagen naar Limburg.
Wandelen.
Bos.
Heuvels.
Hazen.

 

 

 

 

in deze tijd van het jaar stikt het er van de paashazen… pas maar op!

xx dikke knuffel voor in je rugzak!

Geniet ervan, van die hazen.

Rust maar lekker uit, en ga veel wandelen. Volgens mij kan dat naast elkaar bestaan, dat bijt mekaar niet. dapper van jou en Nico, aan de voet van de mast.

En een rode jas?

ik hoop dat je het een beetje drooghoudt…

Blijven wandelen, zeekomkommer!

Ik ben blij dat ik iets heb kunnen betekenen :-)

Lekker hoor, wandelen in Limburg. Probeer er maar zoveel mogelijk van te genieten.

Wandel ook even een stukje op je blote voeten. Energie. En een mooie foto van zeekomkommervoeten in een lenteregenplas (met of zonder haas).

Wij denken nog altijd aan je hoor!! Rust maar lekker uit en als je er klaar voor bent kom je maar eens lekker hier uitrusten. Heel veel liefs.

Commenting is not available in this weblog entry.