Er moet me dus iets voor ogen hebben gestaan van de week.
Met mijn ‘wordt vervolgd’
Ik weet alleen niet meer wat.
Volgens mij stond ik op het punt een paar fikse geheimen te verklappen.
Maar ik weet begod niet meer welke.
Misschien maar goed ook…..
Enfin.
Ik zal toch proberen de draad weer op te pikken.
Belofte maakt schuld nietwaar.

Ik ben niet wild.
Volgens mij ben ik speels, en ook al is werkelijk niemand het met me eens, ik geloof zelfs dat ik tamelijk onschuldig ben.
Niet meer onnozel, ik ben inmiddels wel bekend met de meest elementaire sociale conventies.
Maar soms heb ik gewoon lak aan sociale codes.
Net zo goed als ik tegen een man zeg dat ik hem mooi vind of lief zeg ik dat tegen een vrouw of een poes.
Mannen denken dan (vaak) dat ik wat met ze wil, vrouwen vinden mij dan (meestal) een beetje gek, maar poezen vinden mij dus nooit wild of raar.
Die spinnen gewoon een beetje terug.
Dat zegt toch alles!

 

 

 

Poezen zijn gek op ongewone mensen :)

ik begrijp (het)
opeens. ;-)

(‘het’ in dit geval
het ‘gegeven’.)

Poezen zijn wijs.

Poezen die begrijpen het tenminste.

Mmm ... lekker spinnen !

soort zoekt soort…

Ik wist helemaal niet hoe de zeekomkommer zich in het wild gedraagt. Heb alleen een beeld door wat ik hier lees, de laatste anderhalf jaar of zo. Blijken er ineens onvermoede maar wel leuke verschillen te zijn. Is een zeekomkommer eigenlijk uitgelaten en speels! Grappig om te lezen. ;-)

Aan zo’n poes heb je tenminste wat! :)

Mijn katten zijn ook de enige die me echt begrijpen en belangenloos aandacht van me willen of me geven

ooh, ik heb een andere zeekomkommer gezien in het aquarium van Barcelona!

Commenting is not available in this weblog entry.