Mijn vader was een lieve man.
Ik was dol op hem, want hij was mij nooit vijandig.
Mijn broers en zussen, en ook mijn moeder hadden allemaal zo hun duistere kanten.
Ze konden boos op je zijn, ruzie met je zoeken, of de baas over je spelen.
Zoniet mijn vader.
Pas toen ik in de pubertijd kwam kreeg ik wat botsingen met hem, en dat was dan nog meestal omdat mijn moeder hem tot gezagvoerende actie aanspoorde.

Schepedoekie was een van de koosnaampjes die mijn vader ons kleintjes gaf.
Hij gebruikte het wanneer hij in een goeie bui was.
Ik heb daar fijne herinneringen aan.
Dat hij me naar bed bracht en nog lang geintjes bleef maken, en steeds als je dacht dat hij nu echt terug naar beneden was nog even op het raampje kwam tikken om voor de tiende keer ‘weltrusten schepedoekie’ te roepen.
Ik kan het bijna nog horen.
De heerlijke geur van zijn Stuijvesant sigaretten, die hij ook tijdens het naar bed brengen rookte, want zo ging dat toen, nog bijna ruiken.
Gedreven door heimwee zocht ik tevergeefs op internet naar schepedoekie, schepedoek, schepedoekje….
Bedoelde u schapendijkje?
Nee, nee, nee.
Ik bedoelde schepedoekie!

Maar als je straks nu op schepedoekie zoekt bestaat het.
En precies in de betekenis die het voor mij heeft.
Kijk.
Dat is nou het grote voordeel van een weblog :-)

há

Mijn vader rookte ook Stuyvesant. Rookt iemand dat nog, eigenlijk? Ik zie alleen maar Marlboro tegenwoordig.

Grappig toch, hoe een stukje NIET over de moeder kan gaan, en toch het gevoel geeft dat daar veel over te vertellen valt…. :)

Wat een mysterieus woord, schepedoekie.

Heerlijk: je helpt de wereld om je heen zelf mee scheppen. En nog wel op zo’n zachtaardige manier.

An, heb je opsieklopsie al gegoogled? Gavin   noemen we dropserekeeserie…..grappig he? Pa leeft voort. Ik hoop dat ik wel wat strenger voor Gavin kan zijn, toch!

De kinderen vinden dat ik altijd rare woorden gebruik. Wat niet in gewone woorden kan worden uitgedrukt, iets teders.

Commenting is not available in this weblog entry.