Vanmorgen om 6 uur wakker.
Kramp in mijn kuit.
Eruit gegaan.
Heel erg rustig en op mijn gemak de draadjes nog eens nagegaan.
Sommige losgeknipt, andere nog even niet losgeknipt, en ‘weet je, het belangrijkste draadje neem je mee in je hoofd’ gedacht.
Straks ga ik nog een poosje werken.
Eigenlijk heb ik al de hele week lolletjes in mijn buik en komt er van werken nauwelijks iets, maar goed.
Ook daar moeten de draadjes behoedzaam worden afgeknipt.
Zodat ik straks weet wat ik waar vast moet knopen.
En ik me weer snel weer thuis voel op het schip dat ons museum is.
Maar eerst hier nog even draadjes knippen.

(lees hier geluid van ferme knip)

Overal uit mij steken nu korte rode draadjes.
Ze kriebelen een beetje.
Best lekker eigenlijk…

 

 

Als je nou na de vakantie de draadjes eens verving door elastiekjes. Dat is misschien handiger…

AAA, je hebt er zin in! Leuk!

Heerlijk dat gekriebel, geniet ervan!!!!

Wat schrijf je dat weer mooi neer…

Ik zou er ook elsatiekjes van maken, dan zit je wat ruimer in je vel waarschijnlijk en ga je ook wat langer mee.

Ik voel aankomen dat die knip ons loglezers hier ook gaat treffen. Maar goed, losgeknipte draadjes kunnen ook wel weer aaneengeknoopt worden straks.

Zolang je maar niet de touwtjes van je bikini doorknipt.

Knip! Lekker los van alles.

Ben je wel goed aangekomen zeekomkommer want de weers verwachtingen waren niet geweldig voor je vakantie bestemming. Hopelijk beter weer nu!

Ik wens je een heerlijke reis!

bedenk me ineens
‘ik stip dus ik besta.’

klik: http://www.met-k.com/2008/05/het-grijs-project.html

go, zeekomkommer, go!

Commenting is not available in this weblog entry.