Nou.
Ik vond het zelf best een aardig stukje. Over die zjuwelen.
En ik was allang blij dat ik ik weer ‘s iets had geschreven dat eigenlijk nergens over ging.
Niet om het een of ander, maar omdat het een teken is dat de ditjes en de datjes weer gewoon worden in mijn leven.
Langzaam maar zeker.
Of misschien kwam het omdat ik naar adem begon te happen.
Eerst al die veel te lange maand september, en toen nog die verjaardag in oktober.

Ik droomde vannacht dat ik in de Hema wilde, maar er was een soort achteringang. Kom, dacht ik overmoedig, laat ik de onbekende weg eens nemen.
Nou, dat heb ik geweten zeg! Eerst moest ik al compleet tegen de stroom in naar boven, en eenmaal boven was er van het begeerde Hemarestaurant in geen velden of wegen een spoor te bekennen.
Ik vroeg het aan een jongen die op een afwasser leek. Dat leek me een betrouwbaar type, mensen die afwassen hebben kijk op het leven.
Hij hielp me een paar bochten om en wees in de verte.
Opgelucht ging ik er op af, maar wat uit de verte naar me lonkte als een frisse Hemabar bleek dichterbij een louche kroeg te zijn.
Zoals dat gaat met dingen.
Op afstand lijken ze begeerlijk, maar binnen handbereik zit er altijd een smetje aan.
Na nog een poosje vruchteloos op zoek te zijn geweest besloot ik dan maar terug naar beneden te gaan en vandaar uit de gewone ingang te nemen.
Eenmaal beneden bleek er nergens een uitgang.
Natuurlijk.
Moedeloos kroop ik in een hoekje.
Geen Hema, geen koffie, niks.
En de wekker deed het ook al niet, zal je net zien, als je zo een rotdroom hebt.

Zeg nou zelf, dan is een stukje over zjuwelen toch veel leuker!

Men moet de zjuweeltjes natuurlijk wel weten te herkennen. Een frisse Hemabar… dat concept moet sowieso nog een beetje bezinken bij mij.. maar die louche kroeg mocht maar zo het zjuweeltje onder de Hemabarren zijn.

Ik vond het vorige stukje best wel een zjuweeltje, maar deze ook. Eigenlijk al je stukjes wel. En zeg nou zelf, in vergelijking met wat je het laatste jaar schreef gaan veel stukjes van iedereen nergens over. En toch zitten ook daar veel glimdingetjes tussen.

was laatst bij de Hema cappuccino drinken met mijn oudste Spruit, bleek een waterig bakkie te zijn. maar het zonnetje waar we in zaten was wel weer erg verrukkelijk en als ik zo vrij mag zijn vind ik u een zjuweel van een mens ;)

Dit log na - geen idee: twee jaar? - weer tegen gekomen. Een wereld van verschil. Het grijpt me aan. Ik heb ruim anderhalf jaar bijgelezen, afwisselend koud en warm, verdriet en verwondering, de kunst van het leven en je kunst: Anneke, Zeekomkommer, jij. En ik hier, aan de andere kant van het scherm. Om na uren lezen over je moeilijke tijd, het gapende gat dat Thomas achterliet, nu te eindigen bij een Anneke die langzaamaan weer over zjuwelen kan schrijven. Zijn er woorden voor wat ik nu wil zeggen? Woorden voor wat we voelen?

Hoe dan ook: dromen over louche kroegen in de Hema, dat is bijna gewoon te noemen.

Prachtlog, dit.

Inderdaad , een prachtlog dit.
Ik geniet van alles op dit log, alle stippen , zoveel creatieve onderdelen en nu zo’n zin : Ik vroeg het aan een jongen die op een afwasser leek. Dat leek me een betrouwbaar type, mensen die afwassen hebben kijk op het leven. Ik heb nog nooit een afwasmachine gewild en mijn zus die een mongooltje is, die droogt af als geen ander en we maken samen veel plezier tijdens de afwas ! Bedankt voor je o zo mooie weblog ! Altijd aangenaam om hier te lezen !

Weet je dat ik me voorstelde dat die jongen die op een afwasser leek er uitzag als een afwasmachine… Ik zag een vierkantig wit mens voor me dat zijn laadklep open deed om je de weg te wijzen. Zo zie je maar! Fijn! Realiseerde me laatst bij de foto met dat gevaarlijke goedje; “oh ja, ze heeft natuurlijk gewoon werk, haar leven gaat ook gewoon door…” Het is zo dubbel, dat doorgaan…

Ik vind alles wat je schrijft mooi. Echt alles!

Het is mij een voorrecht u te mogen kennen :)*

oh, die reacties: stuk voor stuk zjuweeltjes :-))

Oh ja, van die dromen waardoor je doodmoe wakker wordt, en dan moet je nog een hele dag :-(

De Hema kan soms verwarrend zijn in dromen. In het echie is het echter vrij overzichtelijk en helder.

Commenting is not available in this weblog entry.