De eerste keer dat ik er kwam was ik een jaar of negen.
Ik had nog nooit in mijn leven een berg gezien.
Of een beek.

We kampeerden er op een vrij terrein.
Haalden water bij het Kaufhaus op de hoek.
Samen met mijn zus ondernam ik Grote Gevaarlijke Zwerftochten.
We gingen bijvoorbeeld proberen om via de beek bij de burcht te komen.
We kwamen hooguit 500 meter ver.
We zouden de berg op klimmen via de druivenvelden.
Wat ook ondoenlijk is.
Maar dat deerde ons niet.
We waren gelukkig.

Bij het bakkertje om de hoek kon je negerzoenen kopen.
Zwo neger kuusse bitte zeiden we in ons beste Duits, en en vriendelijk glimlachende bakkersjuffrouw in een wit schortje deed ze netjes voor ons in een zakje.
Op een dag, we waren op Grote Tocht naar de Uitkijkhut, werden we aangezien voor Duitse kinderen.
Het vervulde ons met een diepe trots, alsof het bewees dat we hier thuis hoorden en nergens anders.
Zo voelden we het ook.

Met de jaren brokkelde het dorp af.
Eerst werd het Kaufhaus gesloten.
Een paar jaar daarna het bakkertje.
Nu is ook het laatste kleine kruideniertje dicht.
Het is stil in het dorp en lang niet alle huizen zijn nog bewoond.
Het is onafwendbaar.
Moselkern sterft elk jaar een beetje verder af.
En de begraafplaats leeft als nooit te voren.

Jouw zus en jij ondernamen (2 keer) Grote Gevaarlijke Zwerftochten.
Behoorlijk zelfstandig dus toen al.
Geweldig die Zwo duitse neeger kuusse.
En ja, leven begraafplaatsen eigenlijk altijd niet als nooit tevoren?

Ik dacht, waar heeft ze het nou toch over? Maar ineens zag ik het. Twee keer ondernam. Gek hoe je zo over toch geen geringe fout heen kan blijven lezen…

:-)

Datzelfde had ik dus met dat streepje,
maar behalve jij begrijpt waarschijnlijk niemand dat.
Met groet.

Misschien kun je tegen een klein bedrag zo’n verlaten huisje bemachtigen en het dorp nieuw leven inblazen.

Als er niemand meer is voor wie de een zijn dood brood kan zijn wordt het wel heel stil…

Zo was het ook toen ik klein was, mijn vakanties…ooit ga ik in zon dorp wonen. Mijn tante woont in zon dorp…erg fijn en rustig

Is het niks voor een Flickrettes nederzetting ...

i wish i could understand dutch…

: ))))*

Commenting is not available in this weblog entry.